Oświata w Belgii
Z Wikipedii
Oświata w Belgii – szkolnictwo w Belgii odzwierciedla strukturę narodowo-językową państwa, w której istnieje podział na francuskojęzycznych Walonów i flamandzkojęzycznych Flamandów. Oba narody mają zapewnioną autonomię w systemie kształcenia. Flandria i Walonia posiadają odrębne Ministerstwa Oświaty. Nadzór szkolny prowadzony jest przez inspektorów państwowych lub regionalnych, których zadaniem jest ocena realizacji państwowego minimum programowego oraz weryfikacja dyplomów nauczycielskich.
Struktura szkolnictwa:
Przedszkole (école maternelle) trzyletnie, nieobowiązkowe, dla dzieci od trzeciego do szóstego roku życia. Przedszkola związane są organizacyjnie ze szkołą początkową.
Szkoła początkowa (Ecole primaire/lagere school), trwająca sześć lat.
Szkoła średnia (humanités/middelbare school) daje do wyboru dwie drogi kształcenia:
- kształcenie tradycyjne – dwa, kolejne trzyletnie cykle programowe, z podziałem na dwa typy szkół, dające przygotowanie do podjęcia studiów wyższych:
- klasyczne
- humanistyczne
- kształcenie odnowione – z podziałem na dwie specjalizacje umożliwiające:
-
- a) otrzymanie wykształcenia ogólnego, technicznego lub artystycznego, co prowadzi do przygotowania kandydatów na studia wyższe lub podjęcia pracy zawodowej;
- b) otrzymanie wykształcenia artystycznego, technicznego lub zawodowego, dające możliwość natychmiastowego podjęcia pracy lub kontynuacji nauki w szkole wyższej
- Kształcenie odnowione dzieli się na trzy, dwuletnie cykle:
- cykl obserwacji – z jednolitym programem ogólnokształcącym;
- cykl orientacji – z możliwością wyboru specjalizacji dalszego kształcenia;
- cykl determinacji – z programem ograniczonym do wybranych przez uczniów kierunków specjalizacji. Przygotowuje on do studiów wyższych lub doskonalenia zawodowego.
Obowiązek szkolny rozpoczyna się od 6 roku życia i trwa do:
- 15 roku życia, dla uczniów uczęszczających do placówek o pełnym wymiarze godzinowym;
- 18 roku życia dla młodzieży pracującej, uczęszczającej do szkoły wieczorowo.
Alfabetyzm w Belgii, czyli zdolność pisania i czytania powyżej 15 roku życia wynosi 98%.
Szkolnictwo wyższe podzielone jest na:
- kolegia wyższego szkolnictwa zawodowego ukształtowane na wzór uniwersytecki;
- uniwersytety;
Kolegia zapewniają edukację opartą na wiedzy naukowej, natomiast uniwersytety na badaniach naukowych. Kolegia oferują programy na wyższym poziomie zawodowym, obejmującym jeden cykl kształcenia, trwający 3-4 lata. Po ukończeniu kolegium studenci otrzymują stopień gegradueerde, po czym mogą podjąć roczne studia zaawansowane.
Na uniwersytetach dostępne są tylko akademickie programy kształcenia. Po ukończeniu pierwszego cyklu, trwającego 2-3 lata, uzyskuje się stopień kandydata. Otrzymany dyplom nie jest końcowym, daje natomiast podstawy wiedzy do drugiego cyklu. Aby otrzymać stopień licencjata konieczne są dalsze studia trwające 2-3 lata, w niektórych przypadkach nawet 4. Większość programów drugiego cyklu zawiera końcowa dysertację prezentowaną na ostatnim roku studiów, która stanowi raport na temat uczestnictwa studenta w programie badawczym. Po zakończeniu drugiego cyklu można podjąć studia akademickie uzupełniające lub zaawansowane, trwające od roku do dwóch. Trzeci cykl studiów może być prowadzony wyłącznie na uniwersytetach i prowadzi do doktoratu. Jego uzyskanie trwa minimum dwa lata od czasu ukończenia drugiego cyklu studiów i poprzedza go publiczna obrona pracy.
Zobacz też:oświata