Ortomyksowirusy
Z Wikipedii
Ortomyksowirusy (łac. Ortomyxoviridae) - rodzina wirusów, charakteryzujących się następującymi cechami:
- Symetria: helikalna, ale kształt całego wirionu, ze względu na obecność otoczki, może być bardzo zmienny
- Otoczka lipidowa: istnieje i zawiera liczne wypustki (są to główne antygeny tych wirusów), pod osłonką znajduje się warstwa białka M, która otacza helikalnie nawinięty na szkielet białkowy genom (tzw. rybonukleoproteina). W przypadku togotowirusa w obrębie jednego wirionu (otoczki) może znajdować się więcej niż jeden nukleokapsyd.
- Kwas nukleinowy: segmentowany ssRNA(-)
- Replikacja: zachodzi w jądrze zakażonej komórki
- Peptydy i białka: ich ilość zależna jest od liczby segmentów RNA - każdy segment koduje jedno białko
- Wielkość: 80-120 nm (togotowirus nawet do 300 nm)
- Gospodarz: kręgowce
- Cechy dodatkowe: najbardziej charakterystyczny jest bardzo silny pleomorfizm i silna zmienność antygenowa.
Systematyka ortomyksowirusów obejmuje cztery rodzaje:
- Rodzina: Orthomyxoviridae (Ortomyksowirusy)
- Rodzaj: Influenza A virus (FLUAV), zwyczajowo wirus grypy A
- Rodzaj: Influenza B virus (FLUBV), zwyczajowo wirus grypy B
- Rodzaj: Influenza C virus (FLUCV), zwyczajowo wirus grypy C
- Rodzaj: Thogotovirus
Pierwsze trzy rodzaje to wirusy grypy - cechują się one wybitną zmiennością antygenową, co utrudnia stworzenie skutecznej szczepionki. Togotowirus nie ma większego znaczenia medycznego.
Zobacz także: systematyka wirusów, wirus, wirus grypy
