Oskard

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Oskard - narzędzie składające się z obucha w kształcie pojedynczego ostrza (żeleźca), oraz styliska, na którego końcu ten obuch jest osadzony. Wykorzystywane najczęściej do robót ziemnych i odłupywania skał (np. w górnictwie albo budownictwie). To żeleźce, czyli głowica robocza oskarda, współcześnie zazwyczaj stalowe, waży kilka kilogramów, a stylisko ma długość około jednego metra. W oskardzie płaszczyzna ostrza nie jest równoległa do styliska (jak w siekierze), tylko prostopadła.

Herb szlachecki Felseis zawierający oskard

Wyraz zapożyczony^[1] z języka czeskiego - oškrd (pisownia z pocz. XX wieku, dziś występuje w technicznych tekstach przeważnie pisownia oškrt) - oznaczał 'młotek do ostrzenia kamienia młyńskiego'), istniał także w starocerkiewnosłowiańskim (oskrъdъ) i w podobnej formie występuje nadal w rosyjskim (оскорд) i słoweńskim (oskȓd).

Inne podobne narzędzia:

od kilofa (którego żeleźce z jednej strony jest spłaszczone, a z drugiej - zaostrzone w szpic) oskard różni się tym, że ma nie dwie, tylko jedną - spłaszczoną - krawędź roboczą^[2], ale dzięki temu jest lżejszy i mniejszy, łatwiej też jest operować oskardem niż kilofem np. w ciasnych podziemnych chodnikach;
od ciesielskiego topora odróżnia oskard większa długość żeleźca, ponadto do robót ziemnych nie musi być ono - tak jak do robót ciesielskich - dokładnie zaostrzone;
od używanych w ogrodnictwie i rolnictwie motyki i gracy oskard różni się tym, że jest od nich solidniej wykonany i cięższy, dzięki czemu nadaje się do robót wymagających większych sił oddziaływania na obrabiane podłoże;
od młotka budowlanego różni się większymi odeń rozmiarami i tym, że w żeleźcu brak części obuchowej, przeznaczonej do wbijania haków, klinów itp.;