Panewka (broń palna)
Z Wikipedii
Panewka - część dawnej broni palnej - zagłębienie w górnej części lufy, później "półka" umieszczona z boku lufy, połączona z zapałem (otworem prowadzącym do lufy). Na panewkę sypano proch, który po zapaleniu przenosił ogień przez zapał do ładunku miotającego w lufie, powodując odpalenie.