Partacz
Z Wikipedii
Partacz (łac. a parte paternitatis = poza cechem; przeszkodnik, szturarz) dawniej rzemieślnik, nie należący do cechu mimo jego istnienia, często związany z konkurencyjną jurydyką w mieście królewskim lub jego bezpośrednim pobliżu. W oparciu o prawo miejskie zwalczani przez mistrzów cechowych, jako zagrażająca im konkurencja. Bronili się przed konfiskatą wyrobów, a także narzędzi pracy.
Dziś słowem partacz określa się kogoś, kto swą pracę wykonuje niefachowo, wbrew regułom sztuki, niewłaściwie i niestarannie, a spod jego ręki wychodzą tzw. buble. Można powiedzieć, że ktoś spartaczył robotę.
