Pierre Etchebaster
Z Wikipedii
Pierre Etchebaster (ur. 8 grudnia 1893 w Saint-Jean-de-Luz, zm. 24 marca 1980 w Saint-Jean-de-Luz), sportowiec francuski, mistrz świata w jeu de paume, dyscyplinie uważanej za prototyp tenisa.
Pochodził z rodziny baskijskiej, służył w armii francuskiej w czasie I wojny światowej. Zdobył szereg tytułów mistrza Francji w kilku odmianach peloty. W 1922 zainteresował się jeu de paume (która była sportem olimpijskim w 1908 na igrzyskach w Londynie). W 1927 w Londynie zmierzył się z Fredem Coveyem o mistrzostwo świata w tej dyscyplinie, przegrywając 5:7. Zrewanżował się temu samemu rywalowi rok później, zdobywając po raz pierwszy mistrzostwo świata. Do końca kariery sportowej pozostał w walce o mistrzostwo świata niepokonany.
W 1930 przeniósł się do Nowego Jorku, był zawodnikiem profesjonalnym i trenerem w tamtejszym Racquet and Tennis Club. W kolejnych finałach mistrzostw świata pokonywał kolejno Waltera Kinsellę (1930, 7:1), dwukrotnie Ogdena Phippsa (1937, 3:1, mecz przerwany z powodu kontuzji Phippsa; 1948, 7:2), Jamesa Deala (1948, 7:4), ponownie Phippsa (1949, 7:1), dwukrotnie Alastaira Martina (1950, 7:0; 1952, 7:2). W 1954 w wieku 60 lat zakończył karierę sportową.
Po zakończeniu występów sportowych powrócił do Francji. W 1955 został odznaczony Legią Honorową, w 1978 uhonorowano go miejscem w Międzynarodowej Tenisowej Hall of Fame (chociaż jego sukcesy nie wiązały się bezpośrednio z tenisem).
