Podokres predynastyczny średni
Z Wikipedii
Około 3300-3200 p. Chr. - podokres predynastyczny średni (gerzeeński) w Górnym Egipcie.
W Górnym Egipcie zastosowano nowy materiał budowlany – suszoną cegłę. Architektura domów zmienia się stopniowo; coraz częściej rezygnuje się z owalnego kształtu budynków i zaczyna się je wznosić na bazie prostokąta. Ta sama zmiana kształtu odnosi się grobów, uważanych za mieszkania zmarłych. Narzędzia i broń robi się przeważnie z miedzi. Mieszkańcy Górnego Egiptu do perfekcji rozwinęli sztukę tworzenia ceramiki modelowanej w delikatnej glinie o janym odcieniu. Dzieła takie miały formy pękate o zwężonej i bardzo ozdobnej szyjce, i o płaskim dnie. Jej ciemno-brązowymi dekoracjami były: spirale, wachlarzowate drzewa, grupy postaci ludzkich i zwierzęcych, linie faliste przedstawiające wodę i statki wiosłowe mające dwie wieże z flagami (zdarzały się nawet wizerunki statków z flagami Delty. Ponadto rozwijała się sztuka tworzenia naczyń z kamienia, pojawiły się amulety i palety w kształcie sylwetek zwierząt w geometrycznych uproszczeniach. Prawdopodobnie w tym okresie wzniesiono olbrzymie posągi boga Mina.
