Pons asinorum
Z Wikipedii
Pons asinorum (łac. ośli most) - dowód piątego twierdzenia w I księdze Elementów Euklidesa (dotyczącego kątów trójkąta równoramiennego).
Niemożność jego zrozumienia miała być dowodem głupoty. W czasach średniowiecza dowód ten określano jako elefuga, ucieczka nędzarza (z geometrii).
Terminu pons asinorum używa się także na określanie twierdzenia Pitagorasa, średniowiecznego podręcznika logiki lub w ogóle każdego dowodu, który "pozwala rozróżnić intelektualnych orłów od osłów".
