Powstanie Aristonikosa
Z Wikipedii
Powstanie Aristonikosa (133-129 p.n.e. wybuchło na ziemiach Pergamonu. Było ono skierowane przeciwko Rzymianom. Na czele powstańców stanął Aristonikos, syn władcy Pergamonu Eumenesa II. Wojska powstańcze składały się głównie z biedoty wiejskiej i niewolników. Po początkowych sukcesach Aristonikos wycofał się do Myzji. Pokonany przez Rzymian w 129 roku p.n.e został przewieziony do Rzymu, gdzie zmarł w niewoli.
[edytuj] Ważniejsze wydarzenia w trakcie powstania Aristonikosa 133-129 p.n.e.
- 130 p.n.e.
- bitwa pod Leucae (powstańcy pod wodzą Aristonikosa zwyciężyli wojska rzymskie dowodzone przez Craussusa, który poniósł śmierć)
- bitwa pod Stratonikeją.
