Powstanie chłopskie w Szwajcarii
Z Wikipedii
Powstanie chłopskie w Szwajcarii 1653 r.
Na przełomie XVII i XVIII wieku stosunki pomiędzy miastami a wsią szwajcarską miały skomplikowany charakter. Miasta administrowały znacznymi terenami wiejskimi. Władzę tą charakteryzowało głębokie wnikanie w życie poddanych, zakazy i nakazy nakładane na ludność wiejską, nakładanie podatków i uciążliwych świadczeń. W roku 1652 doszło do pierwszych wystąpień chłopskich. W styczniu 1653 r. chłopi w sile 3000 ludzi próbowali zdobyć Lucernę. W krótkim czasie powstanie rozszerzyło się na inne rejony Szwajcarii. 23 kwietnia 1653 r. chłopi podjęli decyzję o utworzeniu własnego związku (Bauernbund). Na jego czele stanął chłop z Emmentalu Klaus Leuenberger zwany królem chłopskim. Jego armia została jednak rozbita pod Wohlenschwil 3 czerwca 1653 r. oraz kilku innych bitwach m.in. Gissikon, Herzogenbuchsee a on sam skazany na karę śmierci. Powstanie chłopów zakończyło się całkowitą klęską i pociągnęło za sobą wielkie reperkusje skierowane przeciwko mieszkańcóm wsi.
