Przemiana austenityczna
Z Wikipedii
Przemiana austenityczna – przemiana jakiej doznaje powoli schłodzony austenit poniżej temperatury 723°C. Austenit w tej temperaturze rozpada się na mieszaninę eutektoidalną ferrytu i cementytu.
Zakres występowania stabilnego austenitu określa obszar opisany punktami G, S, E, J i N wykresu żelazo-węgiel. Najszerszym jego zakresem występowania w czystej postaci jest temperatura 1130°C. W tej temperaturze struktura krystaliczna austenitu jest w stanie wchłonąć do 2% węgla. W stopie o zawartości węgla powyżej 0.8% (stal nadeutektoidalna), wraz z chłodzeniem do temperatury poniżej określanej przez krzywą SE z austenitu rozpoczyna się wydzielać się cementyt wtórny, lokując się na granicach ziaren austenitu. Przy stopach o zawartości węgla poniżej 0.8% (stal podeutektoidalna) przy schładzaniu poniżej temperatury opisanej krzywą GS, z austenitu wydziela się ferryt. Przy dowolnym udziale węgla w stopie w temperaturze przemiany austenitycznej jego zawartość rozgoszczona w austenicie wynosi dokładnie 0.8%. W przypadku stopów zawierających ponad 2% węgla obok austenitu występuje także ledeburyt skupiający nierozpuszczoną w austenicie nadwyżkę węgla.