Przybitka
Z Wikipedii
Przybitka – w broni czarnoprochowej ładowanej odprzodowo element wciskany do lufy, oddzielający ładunek prochowy od kuli. Przybitka zagęszczała ładunek prochowy i zwiększała jego siłę wybuchu. Przybitki wykonywano z różnych materiałów, np. kawałków tkaniny, papieru (na przykład używano do tego tutek papierowych w których był odmierzony ładunek prochu) lub w postaci krążków o średnicy zbliżonej do kalibru lufy, wyciętych z filcu, grubej tektury lub podobnych materiałów. Kształt i jakość materiału z którego wykonywano przybitki miała wpływ na celność oddanego strzału.
Współczesne przybitki kal. 0,45 cala stosowane przez miłośnków broni czarnoprochowej – po lewej filc nasączany, po prawej filc wełniany
