Przypowieść o synu marnotrawnym

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Powrót syna marnotrawnego Rembrandt

Przypowieść o synu marnotrawnym - przypowieść nowotestamentowa, przedstawiona w Ewangelii według św. Łukasza (15, 11-32).

Spis treści

1 Treść
2 Przenośne znaczenie przypowieści
3 Zobacz też
4 Linki zewnętrzne

[edytuj] Treść

Młodszy syn, otrzymuje od ojca przypadającą mu część majątku, z którą to częścią opuszcza dom, aby wszystko roztrwonić "żyjąc rozrzutnie", gdy wszystko wydał (...) zaczął cierpieć niedostatek" tym bardziej, że "nastał ciężki głód w owej krainie", do której udał się, opuszczając dom ojcowski. Wtedy zapragnął pożywić się czymkolwiek, bodaj tym, czym "żywiły się świnie", które podjął się pasać u "jednego z obywateli owej krainy". Ale nawet tego nikt mu nie chciał podać. Wtedy pomyślał sobie: "Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę"! I wtedy podjął decyzję: "Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem, uczyń mnie choćby jednym z najemników". Kiedy tylko ojciec ujrzał wracającego do domu marnotrawnego syna, "wzruszył się głęboko, wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go". Ojciec cieszy się z powrotu syna, lecz szczodrość ojca wobec syna, oburzyła starszego brata. Ojciec wypowiada do starszego syna: "trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się".

[edytuj] Przenośne znaczenie przypowieści

Chrystus (w przypowieści o synu marnotrawnym) pokazał w tej przypowieści czym jest miłosierdzie. Młodszy syn utracił łaskę, złamał przymierze miłości, utracił godność, a jednak doznał od ojca aktu miłosierdzia, ponieważ uznał swoją grzeszność.