Psianka słodkogórz
Z Wikipedii
Psianka słodkogórz | |
![]() |
|
Systematyka | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Klasa | Rosopsida |
Rząd | psiankowce |
Rodzina | psiankowate |
Rodzaj | psianka |
Gatunek | psianka słodkogórz |
Nazwa systematyczna | |
Solanum dulcamara L. |
Psianka słodkogórz (Solanum dulcamara L. Sp.Pl.2 1753) – gatunek rośliny z rodziny psiankowatych (Solanaceae L.), trujące półpnącze. Rośnie dziko w Europie, Afryce Północnej, Azji Zachodniej, aż po Indie. Zawleczona i zadomowiona w Ameryce Północnej. Roślina pospolita na terenie Polski.
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Roślina jednoroczna, półkrzew osiągający wysokość do 2 m.
- Łodyga
- Rozesłana lub pnąca się, w dolnej części zdrewniała, górą zielna. Z zewnątrz słodka, wewnątrz gorzka (stąd pochodzi nazwa rośliny).
- Liście
- Ogonkowe, sercowatojajowate, na szczycie zaostrzone. U nasady mają zwykle 1-2 mniejsze łatki.
- Kwiaty
- Zwisłe, zebrane w szczytowe lub boczne baldachogrona. Kielich złożony z 5 działek, korona ciemnofioletowa, kółkowa z pięcioma szeroko rozchylonymi płatkami, 5 pręcików zrośniętych złocistożółtymi pylnikami w rurkę wokół pojedynczego słupka. Pręciki i słupki dojrzewają równocześnie. Kwitnie od lipca do sierpnia, jest owadopylna.
- Owoc
- Podłużna, lśniąca i soczysta jagoda o długości ok. 1 cm. Niedojrzałe owoce są zielone, dojrzałe przyjmują szkarłatnoczerwony kolor.
- Biotop, Wymagania
- Występuje na całym niżu, aż po niższe partie gór. Pospolita w wilgotnych zaroślach, lasach łęgowych, oraz nad brzegami wód. Roślina azotolubna, chamefit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl./O./All. Alnetea-glutinosae.
- Rośliny trujące
- Opróćz działania leczniczego wykazuje równocześnie działanie trujące i z tego powodu nie jest obecnie wykorzystywana w lecznictwie.
[edytuj] Zastosowanie
- Roślina lecznicza :
- Surowiec zielarski : pędy (Stipites Dulcamarae) zawierają alkaloidy, glikozydy, garbniki.
- Działanie : W medycynie ludowej używana była do leczenia zapalenia oskrzeli, żółtaczki, reumatyzmu i chorób skóry.
[edytuj] Bibliografia
- 1. Krejča, Jindřich i Macků, Jan. Atlas roślin leczniczych. Warszawa : Zakł. Nar. im. Ossolińskich, 1989. ISBN 8304032813.
- 2. Matuszkiewicz, Władysław. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa : Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 8301144394.
- 3. Mowszowicz, Jan. Przewodnik do oznaczania roślin trujących i szkodliwych. Warszawa : PWRiL, 1982.
- 4. Podbielkowski, Zbigniew. Słownik roślin użytkowych. Warszawa : PWRiL, 1989. ISBN 8309002564.
- 5. Rutkowski, Lucjan. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa : Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 8301143428.
- 6. Szafer, Władysław i Kulczyński, Stanisław. Rośliny polskie. Warszawa : PWN, 1953.