Puszcza Niepołomicka

Z Wikipedii

Puszcza Niepołomicka to kompleks leśny znajdujący się w zachodniej części Kotliny Sandomierskiej, ok. 20 km na wschód od Krakowa. Zajmuje teren położony w widłach Wisły i Raby. Składa się z kilku oddzielnych kompleksów, niegdyś stanowiącą jedną całość. Główny kompleks zajmuje powierzchnię około 110 km². Rozciąga się on między Niepołomicami a Krzyżanowicami, Baczkowem i Mikluszowicami. Na północ od centrum Puszczy znajdują się trzy oddzielone od niego bagnami i topieliskami obszary: Las Grobla (inaczej zwany Lasem Ispina) o powierzchni 14 km², Grobelczyk 3 km² i Koło liczący 2 km² powierzchni.

[edytuj] Historia

Puszcza Niepołomicka była w przeszłości częścią wielkiego kompleksu leśnego, który rozciągał się od północnej Kotliny Sandomierskiej aż po dolinę Sanu. Ze względu na niewielką odległość Puszczy od Krakowa, od XIII do XVIII w. była ona jednym z najpopularniejszych obszarów, na których polowali polscy władcy.

[edytuj] Etymologia

Nazwę Puszczy Niepołomickiej wywodzi się od staropolskiego słowa "niepołomny", czyli niemożliwy do pokonania, zniszczenia, wytrzebienia. Przypuszcza się zatem, że stąd właśnie pochodzi drugi człon nazwy Puszczy, a potwierdza to niedostępność i trudność w przebyciu tych dzikich zakątków leśnych, nie wspominając już o ich ujarzmieniu.

[edytuj] Szlaki Turystyczne

• Niepołomice – Droga Królewska – Poszyna – szlak (14 km)
• Stanisławice – Rezerwat Żubrów – szlak (8 km)
• Podłęże – Przyborów – Sitowiec – szlak (12 km)
• Grodkowice – Błoto – Sitowiec – szlak (12 km)

To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny geografii. Jeśli możesz, rozbuduj go.