Równanie całkowe
Z Wikipedii
Równanie całkowe to równanie funkcyjne, w którym występuje całka niewiadomej funkcji. Równania te, w zależności od tego, czy funkcja niewiadoma pojawia się ponadto sama, dzielą się na jednorodne i niejednorodne. Wyróżnia się ponadto kilka ich rodzajów na podstawie typu występujących w nim całek (ściślej granic tych całek). Funkcję szukaną często oznacza się φ(x). Zadaniem jest znalezienie postaci funkcji na przedziale [a,b].
[edytuj] Przykład
Badając równania całkowe dużą wagę przywiązuje się także do tego, czy wraz z funkcją szukaną występuje jeszcze inna funkcja (zwana zwyczajowo jądrem całki lub jądrem równania); jeśli to zachodzi, to sposób rozwiązania równania (znalezienia funkcji niewiadomej) można uzależnić od postaci jądra. W powyższym równaniu jądrem jest K(x,y).
Do najlepiej poznanych typów należą równania Volterry i Fredholma. Równania całkowe rozwiązuje się często metodami przybliżonymi, nieanalitycznymi. Wielu równań całkowych nie sposób rozwiązać analitycznie.
[edytuj] Zobacz też
- równanie całkowe liniowe,
- równanie całkowe jednorodne,
- równanie całkowe pierwszego rodzaju,
- równanie całkowe drugiego rodzaju,
- równanie całkowe Abela,
- alternatywa Fredholma.
