Raemon Sluiter
Z Wikipedii
Raemon Sluiter (ur. 13 kwietnia 1978 w Rotterdamie), tenisista holenderski, reprezentant w Pucharze Davisa.
Sluiter jest zawodnikiem nominalnie praworęcznym, ale zarówno bekhend, jak i forhend gra oburącz. Jako junior był m.in. w finale US Open w deblu (w parze z rodakiem Peterem Wesselsem) w 1995. Rok później rozpoczął karierę zawodową. Przez pierwsze lata występów grał głównie w turniejach challengerowych. W 2000 debiutował w Wielkim Szlemie (II runda Australian Open), był w swoim pierwszym finale turnieju cyklu ATP Tour w Amsterdamie (przegrał ze szwedzkim weteranem Magnusem Gustaffsonem) i przebił się do czołowej setki rankingu światowego. Nadal jednak występował głównie w cyklu challengerów, wygrywając turniej tej rangi w 2001 i cztery kolejne w 2002. W 2002 był w półfinale turnieju na kortach trawiastych w londyńskim Queen's Clubie po zwycięstwach nad m.in. Taylorem Dentem i Maksem Mirnym (przegrał z Timem Henmanem). W październiku t.r. odniósł swoje najcenniejsze indywidualne zwycięstwo, w drodze do ćwierćfinału turnieju halowego w Sztokholmie pokonując ówczesnego lidera rankingu, Australijczyka Hewitta.
Sezon 2003 był najlepszy w dotychczasowej karierze Sluitera, który doszedł do dwóch finałów turniejowych - w rodzinnym Rotterdamie pokonał m.in. Martina Verkerka, Juana Carlosa Ferrero (Hiszpan skreczował) i Sebastiena Grosjeana (w finale przegrał z Mirnym), a drugi finał osiągnął w lipcu w Amersfoort na kortach ziemnych (przegrał z Chilijczykiem Massu). Sluiter był również w półfinale w Hertogenbosch na trawie (pokonał m.in. Srichaphana, przegrał z Schalkenem), a na Wimbledonie wyeliminował Rosjanina Kafelnikowa. W lutym 2003 został sklasyfikowany jako 46. rakieta rankingu światowego.
Do kwietnia 2006 Sluiter pozostaje bez zwycięstwa turniejowego, często kończąc występy na etapie ćwierćfinałów. Dzięki regularnym startom pozostaje w czołowej setce rankingu, a jego zarobki zawodowe przekroczyły milion dolarów. Nie ma na koncie także zwycięstwa deblowego w ATP Tour, zaliczył do 2006 dwa finały. Najwyższe miejsce w klasyfikacji deblistów zajmował we wrześniu 2003 (nr 97). Holender jest bardziej znany dzięki swoim występom reprezentacyjnym. W Pucharze Davisa rozegrał do kwietnia 2006 trzynaście spotkań i miał znaczący udział w awansie Holandii do półfinału Pucharu Davisa w 2001, dzięki zwycięstwom nad Juanem Carlosem Ferrero (Hiszpania) w I rundzie i Davidem Prinosilem (Niemcy) w ćwierćfinale.
Finały turniejowe:
- gra pojedyncza:
- 2000 Amsterdam
- 2003 Amersfoort, Rotterdam
- gra podwójna:
- 2002 Taszkient (z Martinem Verkerkiem)
- 2003 Delray Beach (z Martinem Verkerkiem)
