Robert Walser
Z Wikipedii
Robert Walser (ur. 15 kwietnia 1878 roku w Biel, zm. 25 grudnia 1956 roku w Herisau) - szwajcarski pisarz tworzący w języku niemieckim. Autor wierszy, powieści, dramatów oraz krótkich utworów prozatorskich.
Urodził się w wielodzietnej rodzinie. Do 1905 mieszkał głównie w Zurychu, następnie wyjechał do Berlina - w mieście tym mieszkał jego brat Karl, malarz i ilustrator. Pracował w wielu zawodach, jako urzędnik, kopista, sekretarz, sprzedawca, bibliotekarz czy lokaj. W 1913 wrócił do Szwajcarii (Biel, Berno). W 1929 został umieszczony w zakładzie dla umysłowo chorych, gdzie pozostawał aż do śmierci.
Za życia praktycznie nieznany, choć ceniony przez innych niemieckojęzycznych pisarzy (Kafka, Hesse, Musil). Na łamach prasy debiutował w 1898, także w latach późniejszych publikował swe utwory w czasopismach. W czasie pobytu w Berlinie napisał kilka powieści opartych na motywach autobiograficznych, wydanych także w Polsce: Rodzeństwo Tanner (Geschwister Tanner 1907), Willa pod Gwiazdą Wieczorną (Der Gehülfe 1908) i Jakub von Gunten (1909). Bohaterami jego utworów najczęściej są młodzi ludzie niepewnie wkraczający w dorosły świat.
Ceniony głównie za krótkie utwory pisane prozą. Właśnie w małych formach prozatorskich osiąga mistrzostwo swego stylu, odnotowując drobne wydarzenia i związane z nimi lęki oraz przeżycia. Bywa porównywany z Kafką, na którego twórczosć wywarł pewien wpływ.
Walser został odkryty w latach 60. XX wieku, przyczynił się do tego jego wieloletni opiekun, Carl Seelig. Oprócz powieści na język polski przełożono także wiele opowiadań pisarza - polskie zbiory Przechadzka i inne utwory, Dziwne miasto, Mały krajobraz ze śniegiem.
W 1995 roku premierę miał film braci Quay - Instytut Benjamenta - będący adaptacją powieści Jakob von Gunten.
