Rock symfoniczny
Z Wikipedii
Rock symfoniczny - podgatunek muzyki rockowej, polegający na wykorzystywaniu elementów muzyki klasycznej i muzyki europejskiej do tworzenia utworów wielkich rozmiarów (często nazywanych suitami), w których pojawiały się motywy klasyczne, pasaże, instrumentalizacja orkiestrowa (np. kwartet smyczkowy).
Za prekursorów rocka symfonicznego uważa się grupę The Beatles, która jako pierwsza twórczo nawiązała do muzyki klasycznej. Styl ten rozwijał się od końca lat 60. do końca lat 70. XX wieku. Niektórzy badacze nie rozróżniają rocka symfonicznego od progresywnego.
Czołowi reprezentanci rocka symfonicznego to: Electric Light Orchestra, Moody Blues, Procol Harum, Barclay James Harvest, King Crimson.
W Polsce przez pewien czas w stylu rocka symfonicznego grali: Skaldowie (płyta Krywań, Krywań) , SBB (m.in. płyta Pamięć) i Exodus.
[edytuj] Bibliografia
- Wacław Panek, Encyklopedia muzyki rozrywkowej, ISBN 83-7227-183-6, Warszawa 2000, s. 334.
- Tomasz Smołka, Inwazja decybeli, czyli muzyka rockowa i okolice, ISBN ISBN 83-912429-3-5, Tychy 2003, s. 55.
