Ruch Nowej Kultury
Z Wikipedii
Ruch Nowej Kultury powstał we wrześniu 1980 roku we Wrocławiu. Był stworzony przez hippisowski odłam Wrocławskiej opozycji jako uzupełnienie stricte politycznych inicjatyw pojawiających się na fali rewolucji Solidarności. Pomysłodawcami powstania Ruchu byli Jacek Drobny i Andrzej Dziewit, a wśród członków wymienić można Waldemara Fydrycha "Majora", Marka Bieronia "Happenera", Wiesława Cupałę, Piotra Adamcio "Pabla", Zenona Zegarskiego "Wskazówy", Piotra Starzyńskiego. Najważniejszymi akcjami RNK były: pierwszy w Polsce Wielkanocny Marsz Pokoju- wspólnie z NZS Uniwersytetu Wrocławskiego, happeningowa dystrybucja pisma "A", które zawierało "Manifest Surrealizmu Socjalistycznego" oraz udział (jesienią 1981) w strajku studenckim na Uniwersytecie Wrocławskim, w trakcie którego wydawano pismo "Pomarańczowa Alternatywa".
Spotkania RNK odbywały się na Uniwersytecie Wrocławskim w klubie "Progress" w budynku Insytutu Filozofii. Wg statutu główną władzą RNK była Reprezentacja, którą mogło stanowić dowolnych czterech członków Ruchu. Dlatego też funkcjonowało kilka pieczęci urządowych RNK - dla zaspokojenia potrzeb pluralizmu wielu Reprezentacji.
