Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Płocku
Z Wikipedii
Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Płocku, sanktuarium religii rzymskokatolickiej, zwane też Betlejem Miłosierdzia Bożego.
Miejsce pierwszych i najważniejszych objawień Jezusa Miłosiernego jakie miała otrzymać św. Siostra Faustyna Kowalska ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. Tu 22 lutego 1931 roku s. Faustyna miała wizję Jezusa, który kazał jej namalować obraz Miłosierdzia Bożego i zażądał ustanowienia święta Miłosierdzia Bożego. Mylnie uważa się, że słowa Chrystusa zanotowane przez św. Faustynę "Pragnę, aby ten obraz czczono w kaplicy waszej i na całym świecie" dotyczą kaplicy z Krakowa-Łagiewnik. Chodzi właśnie o kaplicę przy Starym Rynku w Płocku.
W czerwcu 1950 roku, decyzją Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie, zlikwidowano dom zakonny. Siostry przeniesiono do domu filialnego w Białej pod Płockiem, a budynki przejęło państwo. Siostry wróciły tutaj po 40 latach w czerwcu 1990 roku. W związku ze wzrastającą liczbą pielgrzymów biskup płocki Stanisław Wielgus w dniu kanonizacji siostry Faustyny 30 kwietnia 2000 roku podniósł kaplicę do godności sanktuarium.
