Siedem wzgórz Rzymu
Z Wikipedii
Rzym został zbudowany na siedmu wzgórzach (łac. Septimontium). Siedem wzgórz, wszystkie mieszczące się po wschodniej stronie Tybru, stanowi serce miasta. Pełniły one bardzo ważną rolę w mitologii, religii i w polityce antycznego Rzymu. Według tadycji miasto zostało ufundowane przez Romulusa na Palatynie (Mons Palatinus).
Spis treści |
[edytuj] Siedem wzgórz Rzymu
Do siedmu wzgórz zaliczają się:
- Awentyn (Mons Aventinus).
- Palatyn (Mons Palatinus). Zachodnie jego zbocze zostało nazwane Cermalus.
- Kwirynał (Collis Quirinalis). Składa się z trzech szczytów: Latiaris, Mucialis i Salutaris.
- Wiminał (Collis Viminalis).
- Caelius (Mons Caelius). La sua propaggine orientale aveva forse il nome di Celiolo (Caeliolus).
- Eskwilin (Mons Esquilinus). Składający się ze szczytów: Oppius, Cispius i Fagutal.
- Kapitol (Mons Capitolinus), którego przełęcz zwana Asylum, dzieli szczyt północny Arx od południowego właściwego Kapitolu.
[edytuj] Pozostałe wzgórza Rzymu
Istnieją poza tym inne wzniesienia nieuwzględnione w spisie siedmu wzgórz jak Velia, które łączy Palatyn ze zboczami Eskwilinu. W XX wieku zostało ono rozkopane w czasie poszerzania drogi via dei Fori Imperiali.
Inna przełęcz łącząca Kapitol z Kwirynałem została otworzona w II wieku n.e. kiedy był budowany kompleks Forum Trajana.
Po zachodniej stronie Tybru, znajduje się wzgórze Watykanu (montes Vaticani), Ianiculus i Pincius.
[edytuj] Septimontium
Rzymski pisarz Festo, wspomina święto celebrowane 11 grudnia procesją, która dotykała ośmiu wzgórz (Palatium, Velia, Fagutal, Subura, Cermalus, Caelius, Oppius, Cispius). Lista, jak widać, nie odpowiada tradycyjnie przyjętym siedmu wzgórzom i możliwe, że stanowi pozostałość jakiegoś dawnego rytuału.
