Sipiory
Z Wikipedii
Współrzędne: 53°04' N 017°32' E
Sipiory | |
Województwo | kujawsko-pomorskie |
Powiat | nakielski |
Gmina | Kcynia |
Sołtys | Andrzej Solarczyk |
Położenie | 53° 4' N 17° 32' E |
Liczba mieszkańców (2006) • liczba ludności • gęstość |
385 400 os./km² |
Strefa numeracyjna (do 2005) |
52 |
Kod pocztowy | 89-240 |
Tablice rejestracyjne | CNA |
Położenie na mapie Polski
|
Sipiory – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie nakielskim, w gminie Kcynia.
Pierwsza wzmianka z 1398 roku jako Szczpiory. Nazwa ta obejmuje dziś obszar kilkunastu km2 po północnej stronie najwyższych na Pałukach wzniesień, złożony z około 12 dawnych osad i przysiółków. W rejonie dawnego folwarku Sipiory (w części północno wschodniej) rosną okazy lip o obwodzie do 420 cm. Po zachodniej stronie wsi neobarokowej kościół św. Jana Neopomucena z 1934 roku. Obok niego na cmentarzu pomnik ku czci 79 parafian, którzy stracili życie w czasie II wojny światowej. W pobliżu szkoły pomnik poległego 7 IX 1939 roku Feliksa Pietrzaka – pierwszej ofiary okupacji hitlerowskiej – w lesie w północnej części wsi pomnik 12 mieszkańców okolic zamordowanych w tym miejscu we wrześniu 1939 roku. na południe od wsi znajduje się kompleks ostańców morenowych, z kulminacją 162 m n.p.m., która jest najwyższym punktem na opisanym terenie – stanowią one wyraźną dominantę w krajobrazie w postaci owalnego w planie „masywu” o wymiarach 3 x 1 km, rozciągniętego z północnego wschodu za południowy zachód. Stoki południowe są na ogół otwarte, grzbiet i stoki północne pokrywają bory sosnowe: mieszane należą do Nadleśnictwa Szubin. Szczyt, zwany pierwotnie zapewne Dębogóra, nosi nazwę „Chełmianki”, przed I wojną światową zwany był Góra Bismancka, którą po odzyskaniu niepodległości przemianowano na Górę Karfantego (Karfantówkę) i do dziś ta nazwa jest bardziej znana od Oficjalnej.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Mapy i zdjęcia satelitarne: