Statek półzanurzalny

Z Wikipedii

Statek półzanurzalny - samowystarczalna jednostka morska posiadająca możliwość częściowego zanurzenia kadłuba i ponownego jego wynurzenia. Jednostkami półzanurzalnymi głównie transportuje się obiekty posiadające własną pływalność.

Statki półzanurzalne posiadają typowy dziób i rufę, zaś rejon ładowni jest zastąpiony niskim, płaskim pokładem, pod którym znajdują się zbiorniki balastowe. Dość charakterystyczna jest mała nadbudówka na dziobie.

[edytuj] Sposób załadunku / rozładunku

Do zacumowanego obiektu dopływa statek transportujący, następuje pozycjonowanie obiektów względem siebie. Następnie statek zanurza się na odpowiednią głębokość wykorzystując system zbiorników balastowych. Gdy już przyjmie stan ładunkowy, za pomocą holowników ładunek zostaje przesunięty do odpowiedniej pozycji nad pokład zanurzonej jednostki transportującej. Ze zbiorników balastowych zostaje wypompowana woda, statek wynurza się, przyjmuje na pokład ładunek. Po całkowitym wynurzeniu statek przyjmuje stan gotowości do podróży. Ostatnią czynnością konieczną do wykonania przed podróżą jest zamocowanie ładunku. Rozładunek przebiega w odwrotnej kolejności.

Przed załadunkiem niektórych obiektów, jak np. statki, barki, jachty i kompleksowe konstrukcje, konieczne jest zainstalowanie na pokładzie odpowiednich podpór, kilbloków i wsporników.