Stożek geograficzny
Z Wikipedii
| Stożek geograficzny | |
 Żywy stożek Conus geographus |
|
| Systematyka | |
| Domena | eukarioty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | mięczaki |
| Gromada | ślimaki |
| Podgromada | przodoskrzelne |
| Rząd | Neogastropoda |
| Rodzina | stożki |
| Gatunek | stożek geograficzny |
| Nazwa systematyczna | |
| Conus geographus | |
| L., 1758 | |
 Muszla stożka geograficznego |
|
Stożek geograficzny (Conus geographus) - indopacyficzny gatunek ślimaka, należącego do rodziny Conidae. To wywodzący się z obszaru Polinezji stosunkowo pospolity gatunek, standardowy okaz oscyluje wielkością w granicach 7-11 cm (rekordowy Conus geographus został znaleziony w wodach wokół wyspy Mauritius i mierzył 16 cm).
Ślimak ten, o muszli w, często spotykane w rodzinie Conidae, "ząbki", jest uznawany za posiadacza najbardziej toksycznego jadu. Zawarte w nim składniki (neurotoksyny) błyskawicznie paraliżują i uśmiercają ofiarę, dodatkowo ułatwiając ślimakowi proces trawienia ofiary. Ostatnie lata przyniosły szereg badań nad jadem stożka geograficznego i wyodrębnione z niego substancje (tzw. konotoksyny) wchodzą w skład leków wykorzystywanych do zwalczania bólów neuropatycznych, walki z nadciśnieniem i arytmią. W przyszłości konotoksyny te mogą znaleźć również szerokie zastosowanie w walce z chorobą Parkinsona i epilepsją.
