Stopa (miara)
Z Wikipedii
Stopa – dawna jednostka miary nawiązująca do przeciętnej długości stopy ludzkiej. W różnych krajach miała inną długość. Zmieniała się także na przestrzeni wieków. Obecnie przez stopę najczęściej rozumie się stopę angielską (foot) = 30,479 cm.
Najczęściej stanowiła 1/2 łokcia i dzieliła się na 12 cali.
W Polsce:
- stopa staropolska, tj. warszawska – do 1819 r. = 29,78 cm,
- stopa galicyjska, tj. lwowska – 1787-1856 r. = 29,77 cm,
- stopa wrocławska – do 1816 r. = 28,80 cm,
- stopa krakowska – 1836-1857 r. = 29,8 cm,
- stopa litewska = ok. 32 cm.
Za granicą:
- stopa duńska (fod) – ok. 1835 = 31,384 cm,
- stopa angielska (foot) – ok. 1835 = 30,479 cm,
- stopa szwedzka (Fot) – ok. 1835 = 29,690 cm,
- stopa hanowerska (Fuss) – ok. 1835 = 29,199 cm,
- stopa lubecka (Fuss) – ok. 1835 = 28,852 cm,
- stopa hamburska (Fuss) – ok. 1835 = 28,649 cm,
- stopa drezdeńska (Fuss) – ok. 1835 = 28,326 cm,
- stopa lipska (Fuss) – ok. 1835 = 28,266 cm,
- stopa madrycka (pies) – ok. 1835 = 28,266 cm.
Miary antyczne:
- stopa attycka = 29,6 cm,
- stopa eginecka = 33,3 cm,
- stopa egipska = 35 cm,
- stopa grecka = 30,83 cm,
- stopa olimpijska = 32 cm,
- stopa pergameńska = 35 cm,
- stopa rzymska = 29,6 cm,
- stopa używana w architekturze = 29,4 - 29,6 cm i 32,6 cm.
Zobacz też: miary staropolskie - przegląd historyczny.
