Szmery sercowe
Z Wikipedii
Szmery sercowe (łac. strepitus cordis) to zjawiska akustyczne słyszalne oprócz tonów serca w trakcie osłuchiwania serca. Pod względem mechaniki przepływu, szmer powstaje przy przejściu przepływu warstwowego w turbulentny.
Akustycznie jest to stosunkowo długo trwająca seria drgań, które różnią się częstotliwością, głośnością, czasem trwania i czasem pojawienia się w trakcie cyklu pracy serca.
[edytuj] Klasyfikacja szmerów serca
- skurczowe, które dzielimy na:
- wczesnoskurczowe (protosystoliczne)
- śródskurczowe (mezosystoliczne)
- późnoskurczowe (telesystoliczne)
- holosystoliczne (pansystoliczne), czyli trwające przez cały okres skurczu serca
- rozkurczowe
- wczesnorozkurczowy (protodiastoliczne)
- śródrozkurczowy (mezodiastoliczne)
- późnorozkurczowe (telediastoliczne)
- holodiastoliczne (pandiastoliczne) czyli trwające przez cały okres rozkurczu
Inny podział:
- szmer narastający (crescendo) - głośność szmeru stopniowo narasta, jest cichy na początku i najgłośniejszy na końcu jego występowania
- szmer malejący (decrescendo) - szmer stopniowo cichnący
- szmer typu crescendo-decrescendo - początkowo zwiększający głośność, po osiągnięciu maximum stopniowo cichnie
- szmer stały - o jednakowej głośności przez cały okres występowania
Uwzględniając przyczynę powstania szmerów sercowych, można je podzielić na:
- czynnościowe - wywoływane przyczynami pozasercowymi najczęściej ogólnoustrojowymi (np w przebiegu anemii lub gorączki)
- niewinne (inaczej nazywane przygodnymi) – mówimy o nich, gdy szmer jest wysłuchiwany, nie stwierdza się jednakże choroby serca
- organiczne – w przypadku wady serca.
[edytuj] Skala głosności szmerów serca (Skala Levine'a)
- stopień I (1/6) - szmer bardzo cichy, słyszalny tylko przy dokładnym osłuchiwaniu
- stopień II (2/6) - szmer cichy, ale słyszalny z łatwością
- stopień III (3/6) - szmer umiarkowanie głośny
- stopień IV (4/6) - szmer bardzo głośny, towarzyszy mu drżenie ściany klatki piersiowej (tzw. mruk)
- stopień V (5/6) - szmer bardzo głośny, słyszalny nawet podczas lekkiego ucisku słuchawki na ścianę klatki piersiowej
- stopień VI (6/6) - szmer wybitnie głośny, słyszalny nawet bez przyłożenia słuchawki do klatki piersiowej
[edytuj] Szmery niewinne (przygodne, przypadkowe)
Występują fizjologicznie u dzieci najczęściej w wieku przedszkolnym i szkolnym, nie są wynikiem zmian organicznych w sercu. Cechy charakterystyczne:
- głośność od 1/6 do 3/6 w skali Levine'a
- niestałe, zmieniają głośność lub zanikają podczas zmiany położenia, wysiłku, emocji, ucisku na naczynia żylne
- wysłuchiwane są nad niewielkim polem, nie promieniują
- intensywność może wzrastać podczas gorączki
Rodzaje najczęściej występujących szmerów niewinnych:
- szmer klasyczny (muzyczny, Stilla) - związany z turbulencjami odpływu krwi z lewej komory, skurczowy szmer o głośności 1-2/6, najlepiej słyszalny w III-IV lewym międzyżebrzu przy mostku
- szmer wyrzutu do tętnicy płucnej - związany z turbulencjami odpływu krwi z prawej komory, najlepiej słyszalny w pozycji leżącej, w II lewym międzyżebrzu, o głośności 2/6
- buczenie żylne - skurczowo-rozkurczowy (ciągły) szmer nasilający się w pozycji stojącej i przy odchyeleniu głowy do tyłu a zanikający podczas leżenia i po uciśnięciu żył szyjnych, słyszalny nad i pod prawym obojczykiem
