Taiyo
Z Wikipedii
Taiyo - japoński loniskowiec (jap.Wielki sokół)
W 1940 roku, w obliczu zbliżającej się wojny Cesarska Marynarka Wojenna zdecydowała się powiększyć liczbę lotniskowców przebudowując jednostki cywilne. Do przebudowy wybrano trzy duże statki pasażerskie o wyporności 17 100 ton. Jednostki otrzymały nazwy :"Taiyo", "Unyo" i "Chuyo". Ze względu na ograniczoną prędkość i spełnianą rolę można zaklasyfikować te okręty jako lotniskowce eskortowe choć były nieco większe niż ich odpowiedniki we flocie brytyjskiej czy amerykańskiej. Przebudowa przebiegała stosunkowo szybko. Każdy z nich został wykończony w ciągu sześciu miesięcy. Było to możliwe dzięki temu, że zachowano oryginalne maszyny oraz jednostki zostały przejęte przed ukończeniem ich w swej pierwotnej postaci. "Taiyo" wykorzystywany był głównie jako transportowiec samolotów oraz do szkolenia załóg. Sporadycznie wykorzystywano go także do osłony powietrznej, zwłaszcza jeśli chodziło o szczególnie ważne konwoje. Przez pewien czas osłaniał superpancernik "Yamato". 18 sierpnia 1944 "Taiyo" został zatopiony niedaleko Filipin przez okręt podwodny "USS Rasher".
[edytuj] Dane taktyczno-techniczne
- Wyporność:
- standardowa: 17 830 ton
- pełna: 18 115 ton
- Wymiary:
- długość całkowita: 180,2 m
- szerokość całkowita: 23,0 m
- zanurzenie pełne: 8,0 m
- Moc maszyn: 25 200 KM
- Prędkość: 21,1 węzłów
- Zasięg: 6 500 mil morskich przy prędkości 18 węzłów
- Uzbrojenie:
- 4 działa uniwersalne (przeciwlotnicze) kal. 127 mm
- 64 działka przeciwlotnicze kal. 25 mm
- 27 samolotów pokładowych
- Załoga: 747
[edytuj] Bibliografia
- Krzysztof Zalewski, Lotniskowce II wojny światowej, Warszawa 1994, ISBN 83-901273-6-9
- Grzegorz Barciszewski, Okręty lotnicze Japonii, Warszawa 2000, ISBN 83-7219-092-5
