Tantra

Z Wikipedii

Tantra - w buddyzmie i hinduizmie system rozwoju oparty o filozofię niedualistyczną, uznający, że wszystko, co istnieje, stanowi manifestację jednego bytu. Byt ten jest rozumiany najczęściej jako forma czystej świadomości (w buddyzmie tybetańskim jest to jedność świadomości i pustości).

Tantra dosłownie znaczy "sieć", "tkać". Odnosi się do stanu świadomości, w którym zwykły świat jest nieoddzielny od doskonałego oświecenia, w taki sposób, jak dwie nici splecione są w gęstej fakturze materiału. Taki poziom umysłu jest dlatego trwały i niezniszczalny. Kruche i niepełne doświadczenie oświecenia, np. jedynie intelektualne zrozumienie, można z kolei porównać do łaty naszytej na materiał - ma ograniczoną powierzchnię i z biegem czasu może się oderwać.

Adepci tantry nie wykluczają żadnego przejawu życia i świata, uznając że wszystko jest doskonałością i może być umiejętnie użyte na drodze oświecenia. Stosują różnego rodzaju praktyki, zawierające elementy jogi, medytacji czy magii, przekazywane często jedynie ustnie w nieprzerwanej linii od nauczyciela do ucznia. Na Zachodzie tantra przywołuje na myśl przede wszystkim otwarty i szczery stosunek do seksu, jako że podejście to różni się znacznie od znanego nam stereotypu duchowości - ascezy.

[edytuj] Buddyzm

Wg szkół buddyzmu tybetańskiego Sakja, Kagyu i Gelug wyróżnia się cztery klasy tantr: (1) Kriya Tantra, (2) Carya Tantra, (3) Yoga Tantra, (4) Maha Anuttara Yoga Tantra tzn. Najwyższe Joga Tantry. W Japonii również istnieją nauki tantryczne linii przekazu Shingon. Są to dogłębne nauki również mówiące o naturze umysłu, które można porównać do tantr klasy Kriya, Carya i Yoga. We wszytkich tych klasach tych tantr kultywuje się w praktyce cztery rodzaje czystości: (1) czyste formy, tzn. jidamy, (2) czyste miejsce, tzn. mandala, tzw. pałac jidama z otoczeniem, (3) czyste widzenie, tzn. jedność "pustości" i błogości, (4) czystą aktywność - nieograniczoną, dla pożytku wszystkich istot.

W praktykach tantr ważne jest utrzymywanie poglądu Szentong odnoszącego sie do zrozumienia "pustości" i Natury Buddy, bądź tak jak np. w szkole Gelug poglądów Prasangiki i Czittamatry. Podstawą praktyki tantrycznej jest również współczucie i praktyka dla pożytku wszystkich istot (skt. bodhicitta).

[edytuj] Hinduizm

Nauczanie hinduistycznej tantry dzieli się na cztery podstawowe części czy etapy:

• 1.Dharma - nauka etyczna, odnajdowanie celu i sensu życia, zasady moralne, prawa kosmiczne
• 2.Artha - powodzenie i dobrobyt, aranżowanie dobrego i twórczego życia, spełnianie roli życiowej
• 3.Kama - realizacja w sferze miłości i miłowania, prokreacji i wychowania potomstwa
• 4.Moksza - nauki o wyzwoleniu, ascezie i mistyce, cel ostateczny

[edytuj] Trzy szkoły tantry

W hinduizmie Istnieją trzy szkoły tantry: Kaula Tantra, Miszra Tantra i Samaja Tantra.

Samaja Tantra

Samaja Tantra nazywana jest również "Tantrą prawej ręki". Uczniowie Samaja Tantry praktykują medytację na czakrze Sahasrara. Zdobywają również wiedzę o czakrach, nadi i pranach.

Wedłu Swamiego Ramy Samaja Tantra jest najczystszą i najbardziej duchową z trzech ścieżek Tantry.

Miszra Tantra

Uczniowie Miszra Tantry praktykują medytację oraz praktyki zewnętrzne, mające na celu otworzenie czakry Anahata.

Kaula Tantra

Kaula Tantra nazywana jest również "Tantrą lewej ręki". Jej adepci medytują nad energią kundalini i wykorzystują praktyki zewnętrzne (najczęściej seksualne) w celu otworzenia czakry Muladhara. Według Swamiego Ramy praktyki te są często nadużywane w szkodliwy sposób.