Thierry Henry
Z Wikipedii
Thierry Henry | ||
![]() |
||
Informacje ogólne | ||
---|---|---|
Imię i nazwisko | Thierry Daniel Henry | |
Data urodzenia | 17 sierpnia, 1977 | |
Miejsce urodzenia | Les Ulis, Francja | |
Pozycja | Napastnik | |
Informacje klubowe | ||
Obecny klub | Arsenal Londyn | |
Numer | 14 | |
Kluby | ||
Lata | Klub | Występy (gole) |
1990–1992 1992–1994 1994–1998 1998–1999 1999–obecnie |
I.N.F Clairefontaine FC Versailles AS Monaco Juventus Turyn Arsenal Londyn |
105 (20) 16 (3) 232 (164) |
Reprezentacja narodowa | ||
1997-dziś | Francja | 91 (39) |
Thierry Daniel Henry (ur. 17 sierpnia 1977 w Les Ulis, Francja) – piłkarz grający zazwyczaj na pozycji napastnika, reprezentant Francji, wraz z którą był mistrzem (1998) i wicemistrzem świata (2006) oraz mistrzem Europy (2000), aktualnie zawodnik Arsenal FC, którego jest najlepszym strzelcem w historii. Został zaliczony przez Pelé do tzw. FIFA 100.
Spis treści |
[edytuj] Biografia
Henry dorastał w Les Ulis, gdzie mieszka wielu emigrantów z byłych francuskich kolonii. Jego ojciec, Antoine, pochodzi z Gwadelupy i sam próbował zrobić karierę piłkarską, ale wszyscy trenerzy, z jakimi się zetknął, za jego jedyny atut uznawali szybkość i nie byli zainteresowani zatrzymaniem go w swoich klubach. Z tego powodu musiał zarabiać na życie jako ochroniarz.
Thierry Henry jest wychowankiem słynnej szkółki piłkarskiej Centre Technique National Fernand Sastre w Clairefontaine-en-Yvelines. Grając w lidze juniorów, od początku występował jako napastnik. Był niezwykle skuteczny, potrafił w ciągu sezonu strzelić ponad 100 goli. W meczu, w którym został zauważony przez łowcę talentów AS Monaco, zdobył siedem bramek.
Na talencie grającego w drużynie juniorów AS Monaco Henry'ego poznał się trener pierszej drużyny tego klubu, Arsène Wenger, który dał mu szansę debiutu w wieku zaledwie 17 lat. Henry mówi o Wengerze: "Jest moim duchowym przywódcą".[1] Niestety dla Henry'ego, Wenger został trenerem Nagoya Grampus Eight, a jego następca postanowił przekwalifikować Henry'ego na skrzydłowego.
W reprezentacji Francji zadebiutował w październiku 1997 w meczu przeciwko RPA. Rok później, podczas Mistrzostw Świata 1998, pomógł Francji w zdobyciu złotego medalu, strzelając trzy bramki. Dzień po finale został nagrodzony Legią Honorową.
W tej roli trafił w styczniu 1999 za 14 milionów funtów do włoskiego Juventusu. Pobyt w tym klubie Henry uważa za najgorszy epizod w piłkarskiej karierze, gdyż nie tylko był ustawiany na skrzydle zamiast na środku ataku, to trener Carlo Ancelotti kazał mu aktywnie angażować się w grę defensywną.
Wybawieniem dla Henry'ego okazało się zatrudnienie przez Arsenal FC Wengera. Francuski trener przekonał przełożonych, że warto zapłacić za Henry'ego 11 milionów funtów i jeszcze w sierpniu 1999 Henry trafił do Londynu, gdzie szybko stał się czołowym napastnikiem Premiership. W tej roli wystąpił w barwach Francji w EURO 2000. Tu również zdobył trzy gole, a jego reprezentacja zdobyła złoty medal.
W 2003 roku wziął ślub z brytyjską modelką Nicole Merry, którą poznał na planie reklamy Renault Clio. Para ma jedno dziecko, córkę Teę.
W maju 2006 Henry przedłużył kontrakt do 2010 roku. Przy tej okazji wiceprezes Arsenalu, David Dein, oznajmił, że wcześniej klub odrzucił dwie oferty kupna Henry`ego, obie opiewające na 50 milionów funtów[2].
Choć nominalnie Henry jest wysuniętym napastnikiem, jego wszechstronność sprawia, że równie często zajmuje się kreowaniem gry, dogrywaniem do partnerów, a nawet bierze aktywny udział w grze destrukcyjnej. Znany jest szczególnie ze swojej szybkości, precyzji podań i strzałów oraz opanowaniu w sytuacjach podbramkowych. Słynie też ze świetnie wykonywanych rzutów wolnych (często wykorzystuje chaos w drużynie przeciwnika, oddając strzał zanim rywale zdążą ustawić mur).
Dwukrotnie (2003 i 2004) był drugi w konkursie FIFA na Piłkarza Roku.
Henry wykorzystuje swoją pozycję w świecie piłki nożnej do walki z rasizmem na boisku. Prowadzi kampanię "Stand up - Speak out", która przekazuje zebrane na sprzedaży biało-czarnych bransoletek pieniądze (udało się już zgromadzić ponad 16 milionów$) organizacjom antyrasistowskim.
[edytuj] Osiągnięcia
[edytuj] Z reprezentacją
- Mistrzostwo świata 1998
- Mistrzostwo Europy 2000
- Puchar Konfederacji 2003
- wicemistrzostwo świata 2006
[edytuj] Z drużynami klubowymi
- Mistrzostwo Francji 1997
- Superpuchar Francji 1997
- finał Pucharu UEFA 2000
- Mistrzostwo Anglii 2002 i 2004
- Puchar Anglii 2002, 2003, 2005
- Tarcza Wspólnoty 2002, 2004
- finał Ligi Mistrzów 2006
[edytuj] Wyróżnienia indywidualne
- Złoty But 2004, 2005
- Król strzelców ligi angielskiej: 2002, 2004, 2005, 2006
- Piłkarz Francji: 2000, 2003, 2004, 2005, 2006
[edytuj] Przypisy
1 Lehmann | 2 Diaby | 4 Fàbregas | 5 Touré | 6 Senderos | 7 Rosický | 8 Ljungberg | 9 Baptista | 10 Gallas | 11 van Persie | 13 Hleb | 14 Henry | 15 Denílson | 16 Flamini | 17 Song | 19 Gilberto | 20 Djourou | 21 Poom | 22 Clichy | 24 Almunia | 25 Adebayor | 27 Eboué | 30 Aliadière | 31 Hoyte | 32 Walcott | trener: Wenger
1 Ramé • 2 Candela • 3 Lizarazu • 4 Vieira • 5 Christanval • 6 Djorkaeff • 7 Makélélé • 8 Desailly • 9 Cissé • 10 Zidane • 11 Wiltord • 12 Henry • 13 Silvestre • 14 Boghossian • 15 Thuram • 16 Barthez • 17 Petit • 18 Lebœuf • 19 Sagnol • 20 Trézéguet • 21 Dugarry • 22 Micoud • 23 Coupet • trener: Lemerre
Kategorie: Francuscy piłkarze • Piłkarze Arsenalu F.C. • Piłkarze AS Monaco • Piłkarze Juventusu Turyn • Piłkarze FIFA 100 • Uczestnicy Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 1998 • Uczestnicy Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2002 • Uczestnicy Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2006 • Uczestnicy Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2000 • Uczestnicy Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2004 • Urodzeni w 1977