Tryskacz
Z Wikipedii
Tryskacz lub też główka tryskaczowa jest to element instalacji tryskaczowej używany do rozprowadzenia wody znajdującej się w rurociągach instalacji po powierzchni obiektu, w którym został zamontowany.
Tryskacze są jednym z systemów samoobrony budynku przed pożarem.
Ich rodzaj, sposób rozmieszczania i obliczania są ściśle określone przez przepisy przeciwpożarowe i budowlane.
Spis treści |
[edytuj] Budowa
Tryskacz jest zbudowany z korpusu z gwintem, deflektora oraz elementu termoczułego.
[edytuj] Opis działania
W instalacji tryskaczowej znajduje się woda pod ciśnieniem. W przypadku wybuchu pożaru - element termoczuły: ampułka (tryskacze ampułkowe) lub topik (tryskacze topikowe) pod wpływem wysokiej temperatury (bezpośrednio ognia lub gorących dymów) pęka lub się topi, uwalniając tym samym wodę. Specjalna konstrukcja deflektora (na zdjęciu zakończenie w kształcie kwiatka) umożliwia znaczne powiększenie zasięgu działania strumienia wody gaśniczej. Nie ma możliwości powtórnego wykorzystania raz wykorzystanego tryskacza.
[edytuj] Podział tryskaczy
Tryskacz posiada kilka istotnych parametrów, które pozwalają na ochronę różnych zagrożeń. Podstawowe parametry to:
- Orientacja (wisząca, stojąca, pozioma);
- Średnica przyłącza (DN10, DN15, DN20, DN25);
- Współczynnik wypływu K (57, 80, 115, 160, 202, 242, 363);
- Szybkość reagowania (standardowego reagowania, specjalnego reagowania, szybkiego reagowania);
- Temperatura reagowania °C (57, 68, 79, 93, 141, 182, 260)
- Wykończenie (brąz, chrom, biały, czarny)
- Zastosowanie (standardowe, magazynowe, domowe (residental), suche).
[edytuj] Ciekawostki
Za wynalazcę tryskaczy uważa się Henrego S. Parmelee, który już w roku 1874 wykonał pierwszą instalację w fabryce fortepianów w USA.
[edytuj] Bibliografia
- Ochrona Przeciwpożarowa - kwartalnik Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Pożarnictwa
