Ulica Stefana Żeromskiego w Radomiu
Z Wikipedii
Ulica Stefana Żeromskiego, reprezentacyjna ulica Radomia.
Niegdyś trakt, zwany przedmieściem lubelskim. Znajdowały się przy nim liczne szynki, zajazdy. W sąsiedztwie miasta kazimierzowskiego stały klasztor i kościół Bernardynów (zachowany do dziś) oraz kościół św. Leonarda (rozebrany w XIXw).
Trakt włączony do miasta Radomia w ramach planu regulacyjnego zainicjowanego w dobie Królestwa Kongresowego. Radom był podówczas stolicą województwa sandomierskiego i jako miasto o dużym znaczeniu wymagał uporządkowania struktury urbanistycznej. Nazwę ulicy zmieniono wówczas na Lubelska.
Dziś jest to reprezentacyjna ulica Radomia, miejsce spacerów, festynów, koncertów i imprez plenerowych.
Na ulicy Żeromskiego znajdują się m.in. kamienice z charakterystyczną zabudową klasycystyczną z XIX w.
Pod nr 2 - w XVII i XVIII w. mieścił się zajazd z pokojami gościnnymi, jadłodajnią, stajnią i szopą na sanie i wozy, a w XIX w. siedziba dawnej Resursy Obywatelskiej i teatru.
Pod nr 23 wznosi się dawny gmach Komisji Województwa Sandomierskiego, zbudowany w latach 1825-1827 według projektu architekta Antonio Corazziego przez budowniczego Stefana Balińskiego. Gmach rozbudowano w latach 1936-1942. Klasycystyczny, dwupiętrowy. Do 1999 siedziba Urzędu Wojewódzkiego i Miejskiego.
Ulice: Jacka Malczewskiego • Maratońska • Józefa Piłsudskiego • Mikołaja Reja • Sandomierska • Henryka Sienkiewicza • Stefana Żeromskiego
Place: Konstytucji 3 Maja • Kazimierza Wielkiego