Ultimatum
Z Wikipedii
Ultimatum – w prawie międzynarodowym jest to żądanie jednego państwa wobec drugiego spełnienia określonych warunków w określonym czasie pod groźbą wojny.
Ultimatum stawia się zwykle w sytuacji, gdy zawodzą zwykłe metody nacisku dyplomatycznego. Strona, wobec której wysunięto ultimatum, często ustępuje pod jego naciskiem, choć nie zawsze.
Przykładem ultimatum, którego niespełnienie doprowadziło do wybuchu wojny były żądania wysunięte 23 lipca 1914 roku przez Austro-Węgry wobec Serbii po zabójstwie arcyksięcia Franciszka Ferdynanda. Mając za sobą oparcie Rosji Serbia spełniła jedynie część żądań austriackich co stało się pretekstem do wypowiedzenia jej wojny, która przerodziła się w I wojnę światową.
Niespełnienie przez Irak ultimatum Rady Bezpieczeństwa ONZ z 29 listopada 1990 roku w sprawie wycofania wojsk z Kuwejtu stało się oficjalną przyczyną I wojny nad Zatoką Perską.
Przykład pozytywnego działania ultimatum to wysunięte 19 marca 1938 roku przez Polskę wobec Litwy żądanie przywrócenia normalnych stosunków dyplomatycznych.
Potocznie ultimatum oznacza wysunięcie żądań, których niespełnienie pociągnie za sobą dramatyczne następstwa.
