Uproszczone pismo chińskie
Z Wikipedii
Uproszczone pismo chińskie to odmiana pisma chińskiego. Uproszczenia dokonano w Chińskiej Republice Ludowej w latach 50. XX wieku. Celem reformy było ułatwienie nauki pisma i walka z analfabetyzmem. Modyfikując ok. 50 proc. najbardziej skomplikowanych z używanych dotąd znaków cel ten osiągnięto. Pismo uproszczone używane jest także w Singapurze.
Za wzór wielu uproszczeniom posłużyły formy znaków tradycyjnego pisma trawiastego. W wielu przypadkach uproszczenie zatarło jednak pierwotne zależności między znakami - dwa różne tradycyjne znaki często przechodzą w jeden uproszczony, a podobne - przechodzą w całkiem różne. Np.: 兒 (ér) uproszczono do 儿. Ten ostatni znak istniał jednak wcześniej z lekcją rén i oznaczał ''człowieka".
Pismo tradycyjne, takie jak przed reformą, używane jest w Republice Chińskiej (Tajwan), Hongkongu i Makao. Spotkać się z nim można także w Chinach kontynentalnych. Ponieważ uważane jest za bardziej eleganckie, używane jest m.in. w kaligrafii (dziedzina sztuki) i różnego rodzaju prestiżowych wydawnictwach.
Przykład uproszczonego pisma:
波兰位于欧洲中部，西与德国为邻，南与捷克、斯洛伐克接壤，东邻俄罗斯、立陶宛、白俄罗斯、乌克兰，北濒波罗的海。
Tłumaczenie: Polska położona jest w Europie Środkowej, na zachodzie sąsiaduje z Niemcami, na południu - z Czechami i Słowacją, na wschodzie z Rosją, Litwą, Białorusią, Ukrainą, a od północy przylega do Morza Bałtyckiego.
Niektóre znaki uproszczone mają taką samą postać jak niektóre tradycyjne,
[edytuj] Przykłady uproszczeń
| Znak tradycyjny |
Znak uproszczony |
Wymowa (pinyin) i znaczenie |
|---|---|---|
| 發 | 发 | fā; wysyłać, rozwijać, okazywać, wystawiać itd. |
| 髮 | 发 | fà; włosy |
| 見 | 见 | jiàn; zobaczyć, spotkać |
| 體 | 体 | tǐ; ciało, forma, system |
| 貝 | 贝 | bèi; muszla, kosztowności |
| 車 | 车 | chē; wóz, pojazd |
| 電 | 电 | diàn; piorun, elektryczny, elektryczność |
| 長 | 长 | cháng; długość, długi, zawsze, stale zhǎng; 1) szef, kierownik, starszy 2) rosnąć, rozwijać |
| 門 | 门 | mén; drzwi, wrota, oddział |
| 選 | 选 | xuǎn; wybrać, wybierać |
| 韋 | 韦 | wéi; (nazwisko), miękka skóra |
| 讓 | 让 | ràng; prosić, pozwalać, musieć |
| 風 | 风 | fēng; wiatr, obyczaj, moda |
| 飛 | 飞 | fēi; latać |
| 東 | 东 | dōng; wschód |
| 馬 | 马 | mǎ; koń, (nazwisko) |
| 樂 | 乐 | lè; radość, śmiech, (nazwisko) yuè; muzyka, (nazwisko) |
| 鳥 | 乌 | wū; kruk, czarny |
| 麥 | 麦 | mài; zboże, (nazwisko) |
| 塵 | 尘 | chén; ziemia, pył |
| 齊 | 齐 | qí; (nazwisko), równy, gładki, wyrównać, wygładzić |
| 齒 | 齿 | chǐ; ząb |
| 龍 | 龙 | lóng; smok, nazwisko |
| 龜 | 龟 | guī; żółw |
[edytuj] Zobacz też
Powstanie pisma chińskiego • Napisy na kościach wróżebnych • Napisy na brązach • Pismo wielkopieczęciowe • Pismo małopieczęciowe • Pismo kancelaryjne • Pismo trawiaste • Pismo bieżące • Pismo wzorcowe • Nushu
W innych krajach
Wietnam • Korea • Japonia • Liao (X-XIIw.) • Jin (XII-XII w.) • Xixia (XI-XIV w.)
Współczesne odmiany
Pismo tradycyjne • Pismo uproszczone
