Władysław Planetorz
Z Wikipedii
Władysław Planetorz (ur. 14 grudnia 1910 w Cisku, powiat Koźle, zm. 16 lutego 1944 w Kłodzku), działacz Związku Harcerstwa Polskiego w Niemczech, podharcmistrz.
Po ukończeniu gimnazjum w Bytomiu (1935) podjął studia slawistyczne na uniwersytecie w Królewcu, kontynuowane następnie na Uniwersytecie Wrocławskim (od 1937). Działał w Związku Akademików Polaków w Niemczech, od 1927 należał do Związku Harcerstwa Polskiego w Niemczech (ZHPwN); był m.in. kierownikiem Wydziału Zuchowego Naczelnictwa ZHPwN, członkiem Naczelnictwa, instruktorem naczelnictwa na Prusy Wschodnie, wreszcie zastępcą naczelnika ZHPwN na Prusy Wschodnie. Współpracował z polską prasą młodzieżową w Niemczech.
W czerwcu 1939 został wydalony z Uniwersytetu Wrocławskiego, a miesiąc później wcielony do wojska niemieckiego. Zainicjował działanie tajnej organizacji harcerskiej na terenie Bytomia i Strzelec Opolskich; w kwietniu 1941 aresztowany, był więźniem obozów w Oświęcimiu i Mauthausen-Gusen. W tzw. procesie wrocławskim w 1943 skazany na trzy i pół roku więzienia, zmarł zakatowany w twierdzy kłodzkiej.
Źródła:
- Tadeusz Oracki, Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku (do 1945 roku), Instytut Wydawniczy Pax, Warszawa 1983
