Walter Schellenberg

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Walter Schellenberg (ur: 16 stycznia 1910 - zm: 21 marca 1952) Brigadefuhrer SS - wyższy funkcjonariusz SS, szef niemieckiego wywiadu Sicherheitsdienst SD.

Walter Schellenberg

Urodzony w Niemczech w Saarbrücken 16 stycznia 1910 roku. Po I wojnie światowej, kiedy Francuzi zajeli Bundesländer, przeniósł się wraz z rodziną do Luksemburga. Od 1929 roku do 1933 roku studiował prawo na uniwersytecie w Bonn. Karierę w wywiadzie rozpoczął po wstąpieniu do nazistowskiej partii NSDAP, następnie do SS, w 1933 roku. Tam zainteresował się nim Reinhard Heydrich, który 1935 roku ściągnął go do kwatery głównej Sicherheitsdienst w Berlinie. Tam Schellenberg pracował w kontrwywiadzie SS. Po utworzeniu w 1939 roku Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy (RSHA) został mianowany szefem kontrwywiadu "Amt IVE" w IV departamencie Gestapo. Osobiście kierował operacją uprowadzenia z holenderskiego miasteczka nad granicą z Niemcami, Venlo, dwóch wysokich rangą oficerów Secret Intelligence Service, wywiadu brytyjskiego (MI6). Kapitana Sigismunda P. Besta, i majora Richarda H. Stevensa. Za wykonanie udanej akcji został odznaczony przez Adolfa Hitlera Krzyżem Żelaznym i promowany do stopnia pułkownika SS. W 1940 roku Walter Schellenberg został wysłany do Portugalii aby osobiście poprowadzić operację o kryptonimie "Willi". Celem operacji było uprowadzenie z Portugalii, księcia Windsoru. 21 czerwca 1941 roku, Walter Schellenberg objął szefostwo wywiadu zagranicznego czyli VI departamentu Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy RSHA.

Dużym osiągnięciem Schellenberga było wytropienie działalności radzieckiej siatki szpiegowskiej Czerwonej Orkiestry (Rote Kapelle). Po zlikwidowaniu wywiadu wojskowego Abwehry i przyłączeniu obowiązków do tej pory wykonywanych przez Abwehrę do Sicherheitsdienst jako Amt Mil, Schellenberg w końcu lipca 1944 roku stanął na czele kierując tym samym całym wywiadem SS. Trybunał norymberski uznał Schellenberga winnym przynależności do SS i służby bezpieczeństwa SD. Obie te organizacje zostały uznane jako zbrodnicze. Skazany został na 6 lat więzienia, wyszedł na wolność w czerwcu 1951 roku. Zmarł w Turynie (Włochy) w marcu 1952 roku.