Wambierzyce

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).


Wambierzyce
Województwo	dolnośląskie
Powiat	kłodzki
Gmina	Radków
Położenie	50° 29' N 16° 26' E
Strefa numeracyjna (do 2005)	74
Tablice rejestracyjne	DKL
Położenie na mapie Polski Wambierzyce

Wambierzyce

Widok na wieś Wambierzyce oraz Bazylikę

Bazylika

Wambierzyce (niem. Albendorf) - wieś o zabudowie przypominającej miasteczko w gminie Radków,w powiecie kłodzkim, województwo dolnośląskie, zwana Śląskim Jeruzalem. Ważny ośrodek pielgrzymkowy i turystyczny. Obecna polska nazwa została nadana po II wojnie światowej i pochodzi od czeskiej nazwy miejscowości Vambeřice, nadanej przez pielgrzymów z Czech i Moraw.

W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie wałbrzyskim.

Powstanie w tym miejscu sanktuarium maryjnego związane jest z XII. wiecznym przekazem jakoby niewidomy Jan z Ratna w tym miejscu odzyskał wzrok, a jego oczom ukazała się postać Matki Bożej.

Wambierzyce to ważne sanktuarium maryjne na Dolnym Śląsku. Znajduje się tu kościół Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny z początku XVII wieku, wybudowany w miejscu drewnianej kaplicy z 1263, o ciekawej barokowej architekturze (krużganki dookoła owalnej nawy, 11 kaplic). We wnętrzu wykonana z drewna lipowego figurka Matki Boskiej Królowej Rodzin, datowana na XIV wiek (inne źródła XIII wiek) ukoronowana w 1980 roku . W 1936 kościołowi nadano tytuł bazyliki mniejszej.

Kościół góruje nad niewielkim rynkiem, z którego prowadzi do niego 57 schodów o symbolicznym znaczeniu: 9 (liczba chórów anielskich) + 33 (wiek Chrystusa w chwili ukrzyżowania) + 15 (wiek Marii w chwili poczęcia Chrystusa). Ponadto z inicjatywy Daniela Osterberga - w tym czasie właściciela Wambierzyc - od końca XVII do XIX wieku powstała tu kalwaria z około 100 kaplicami i kapliczkami oraz 12 bramami. Płynący przez wieś strumień nosi nazwę Cedron, nazwy okolicznych wzgórz nawiązują do tematyki biblijnej (Tabor, Syjon, Horeb itp). Odnosi się to w swojej symbolice do Jerozolimy z czasów, kiedy żył Chrystus i sprawia, że miejscowość, będąc od XII wieku ośrodkiem kultu maryjnego, jest odwiedzana przez liczne pielgrzymki oraz turystów.

Ponadto: ruchoma szopka z 1882 roku z ponad 800 figurkami, wykonana przez miejscowego zegarmistrza Longinusa Wittiga. Minimuzeum regionalne, zwierzyniec.