Witold Marcinkowski
Z Wikipedii
Witold Marcinkowski (ur. 30 marca 1910 w Miłosławiu, powiat Września, zm. 20 kwietnia 1942 we Wronkach), polski instruktor harcerski, harcmistrz, wizytator chorągwi zachodnich Szarych Szeregów.
Był synem Janusza (architekta) i Kamilli z Jeziorkowskich. Uczęszczał do Gimnazjum Jana Kantego w Poznaniu, następnie ukończył studia w Wyższej Szkole Handlowej w Poznaniu (1939). Jeszcze w czasie studiów podjął pracę nauczyciela w szkole handlowej w Poznaniu (1935). Rozwijał jednocześnie aktywną działalność w harcerstwie, początkowo w 21. Poznańskiej Drużynie Harcerzy przy Gimnazjum Jana Kantego, potem w 18. Poznańskiej Drużynie Harcerzy i Komendzie Wielkopolskiej Chorągwi Harcerzy.
W styczniu 1940 został wysiedlony z Poznania do Krakowa. Komendant Szarych Szeregów Florian Marciniak powierzył mu funkcję wizytatora chorągwi Szarych Szeregów na ziemiach włączonych do Rzeszy; Marcinkowski utrzymywał łączność i koordynował bieżącą pracę pięciu chorągwi - pomorskiej ("Lina"), wielkopolskiej ("Przemysław"), łódzkiej ("Kominy"), zagłębiowskiej ("Barbara") i śląskiej ("Huta"). W lipcu 1940 został aresztowany przez Niemców, był więziony w Poznaniu, a następnie we Wronkach, gdzie zmarł i został pochowany.
Źródła:
- Stanisław Broniewski, Leon Pawlak, Witold Marcinkowski, w: Polski Słownik Biograficzny, tom XIX, 1974
