Zdobycie Bagdadu przez Mongołów
Z Wikipedii
Należy w nim poprawić: beleterystyczny styl na coś encyklopedycznego, dodać źródła, zmienić tytuł na bardziej jednoznaczny (mongolska orda Tamerlana również kiedyś zdobyła Bagdad).
Więcej informacji co należy poprawić, być może znajdziesz na odpowiedniej stronie. W pracy nad artykułem należy korzystać z zaleceń edycyjnych. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.
Możesz także przejrzeć pełną listę stron wymagających dopracowania.
Zdobycie Bagdadu przez Mongołów miało miejsce w 1258 roku.
Był to kolejny epizod wielkich podbojów mongolskich zapoczątkowanych wyprawami Czyngis-chana. Tym razem celem Mongołów stały się ziemie Bliskiego Wschodu i jedno z najwspanialszych miast tych ziem Bagdad.
10 lutego, gdy oddziały mongolskie zaczęły się już wdzierać do miasta, kalif ze wszystkimi dowódcami wojskowymi i wysokimi urzędnikami wyszedł z pałacu i poddał się Hulag-chanowi. Rozkazano im złożyć broń i zgładzono na miejscu. Według legendy kalif został owinięty w dywan i stratowany przez mongolskich jeźdzców. Miało to zapobiec wsiąknięciu jego krwi w ziemię, co według podań miało przynieść nieszczęście. W ten sposób wygasła linia abbasydzkich kalifów.
Całe miasto spłynęło krwią. Zabijano zarówno tych, którzy od razu się poddali, jak i tych którzy stawiali opór. Mordowano całe rodziny, kobiety i dzieci. Jeden z najeźdźców znalazł w bocznej uliczce czterdzieści noworodków, których matki zostały zabite. Zdjęty litością wszystkie je uśmiercił, wiedział bowiem, że nie znajdzie kobiet, które by je wykarmiły. Według różnych danych w ciągu kilkudziesięciu dni zginęło od 80 tysięcy do 200 tysięcy mieszkańców Bagdadu. Wielu Mongołowie wzięli do niewoli. Przy życiu pozostali między innymi chrześcijanie, których jeden z mongolskich wodzów Dokuz-chan zakazał zabijać w kościołach.
Upadek Bagdadu był straszliwym ciosem dla muzułmanów. Odtąd Bliski Wschód już nigdy nie odgrywał przodującej roli w cywilizacji świata.
