Zlodowacenie północnopolskie
Z Wikipedii
Zlodowacenie północnopolskie (zlodowacenie bałtyckie, Wisły lub Vistulian, w systemie alpejskim – Würm, w Ameryce Północnej – Wisconsin) – najmłodsze ze zlodowaceń plejstoceńskich. Jego trwanie jest określane na 115-10 tys. lat temu. Jest to okres mało stabilny pod względem klimatycznym.
Zlodowacenie północnopolskie pokryło Polskę północną i częściowo środkową. Miało dalszy zasięg na zachodzie niż na wschodzie. Na obszarach objętych tym zlodowaceniem występują najlepiej wykształcone formy rzeźby lodowcowej, tzw. rzeźby młodoglacjalnej.
W Ameryce Północnej objęło swym zasięgiem tereny dzisiejszego Jeziora Michigan. Miąższość lodowca, który wówczas powstał, wynosiła prawie dwa kilometry.
Zlodowacenie północnopolskie dzieli się na:
- wczesny Vistulian (115-70 tys. lat temu)
- I pleniglacjał (70-55 tys. lat temu)
- interpleniglacjał (55-20 tys.lat temu)
- II pleniglacjał (20-18 tys. lat temu)
- późny glacjał (18-10 tys. lat temu)
To jest tylko zalążek artykułu związanego z geologią i hydrologią. Jeśli możesz, rozbuduj go.
