Rattu di Pruserpina
Di Wikipedia, l'enciclopedìa lìbbira.
- Luppina amari (varianti dô "Rattu di Proserpina" pi spiegari lu gustu amaru dê Luppina).
"Plutone", diu di l'ìnfiri, un jornu vosi taliari chi succidìa ntô nostru munnu.
Camina, camina, agghicau nta na virdi chianura, ricca di ciumi e ciuri ciaurusi....
Nta sta chianura, 'n menza a l'erba, vitti na bedda picciotta ca ciuri cugghìa.....
Plutone, appena la vitti, sintìu na vampata d'amuri e di disìu...
... custrinzi Proserpina a acchianari supra lu sò carru e la rapìu purtànnula a l'ìnfiri cu iddu.
Cerere, ca era la matri di Proserpina, dispirata la circò pi tutti l'ànguli dô munnu.
Pi novi jorna e novi notti nteri gridava lu nnomu di sò figghia e chiancìa.
Mentri, comu na pazza, circava sta sò figghia, sintìu nta l'aria comu na risata
- era lu scrusciu ca lu ventu facìa mentri smuvìa li fogghi di n'àrburu di luppina -
" Ah, mentri ca jù soffru e mi disperu comu a na dannata, tu, àrburu di luppina, arridi
a li mei spaddi?
Pozza magari tu e li tò frutti èssiri pri sempri amaru, accussì comu amaru è ora lu cori miu!".
E fù accussi ca l'àrburu di luppina e li sò frutti, arristaru pi sempri amari.
Catigurìi: Wikificari | Folklori | Liggenni | Linguìstica | Catania | Sicilia