Bakarno doba
From Wikipedia
Kalkolitički ili kalkolitski (grčki khalkos + lithos 'bakarni kamen') period, isto tako poznat kao Eneolitik (eneolit) ili bakarno doba, je faza u razvoju ljudske kulture u kojoj su se metalna oruđa pojavljivala zajedno s kamenim oruđima.
Evropska arheološka literatura uglavnom izbjegava izraz 'kalkolit' (više se koristi 'bakarno doba'), dok se on redovno koristi u arheologioji Bliskog Istoka. Bakarno doba je daleko prije počelo na Bliskom istoku, dok je tranzicija od evropskog bakarnog doba do punog procvata brončanog doba bila daleko brža. Tako su Evropljani svoje prestižne predmete od bakra/bronce koristili na isti način kao i kamene predmete, dok su se na Bliskom Istoku koristili drukčije.
To je tranzicijski period period koji se nalazi van tradicionalnog sistema tri doba, te dolazi između neolita i brončanog doba. Izgleda da se na početku bakar nije široko koristio te da su pokušaji da se stvore njegove legure s kalajem i drugim metalima započeli prilično rano, što prilično otežava razvrstavanje različitih kalkolitskih kulzura i perioda.
Zbog toga se taj izraz uglavnom koristi samo među arheolozima u nekim dijelom svijeta, uglavnom u jugoistočnoj Evropi i Zapadnoj i Centralnoj Aziji gdje je kalkolit započeo oko 4. milenijuma pr.n.e.. Nešto malo rjeđe se koristi za američke civilizacije koje su već koristile bakar i bakarne legure u doba evropskog osvajanja.
Evropski narod Beaker se često smatra kalkolitskim jer je predstavljao prvu kulturu koja je preuzela urbanizaciju iz jugozapadne Azije. Mnogi megaliti u Evropi su bili podignuti u to doba te se pretpostavlja da proto-indoevropsko lingvističko jedinstvo datira iz tog perioda.
Ötzi Ledeni čovjek, pronađen u Ötztaler Alpima i čiji su ostaci datirani na oko 3300 godina pr.n.e., nosio je bakrenu sjekiru i kremeni nož. Izgleda da je bio u regiji Evrope koja je prolazila kroz tranziciju u tom periodu.
