அறிவுடை நம்பி

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிபீடியாவில் இருந்து.

பாண்டிய மன்னர்களின் பட்டியல்
முற்காலப் பாண்டியர்கள்
வடிம்பலம்ப நின்ற பாண்டியன்
குடுமி
கடைச்சங்க காலப் பாண்டியர்கள்
முடத்திருமாறன்	கி.பி. 50-60
மதிவாணன்	கி.பி. 60-85
பெரும்பெயர் வழுதி	கி.பி. 90-120
பொற்கைப் பாண்டியன்	கி.பி. 100-120
இளம் பெருவழுதி	கி.பி. 120-130
அறிவுடை நம்பி	கி.பி. 130-145
பூதப் பாண்டியன்	கி.பி. 145-160
நெடுஞ்செழியன்	கி.பி. 160-200
வெற்றிவேற் செழியன்	கி.பி.200-205
தலையாலங்கானத்துச் செருவென்ற பாண்டியன் நெடுஞ்செழியன்	கி.பி. 205-215
உக்கிரப் பெருவழுதி	கி.பி. 216-230
மாறன் வழுதி	கி.பி. 120-125
நல்வழுதி	கி.பி. 125-130
கூட காரத்துத் துஞ்சிய மாறன் வழுதி	கி.பி. 130-140
இலவந்திகைப் பள்ளித் துஞ்சிய நன்மாறன்	கி.பி. 140-150
குறுவழுதி	கி.பி.150-160
வெள்ளியம்பலத்துத் துஞ்சிய பெருவழுதி	கி.பி. 160-170
நம்பி நெடுஞ்செழியன்	கி.பி. 170-180
இடைக்காலப் பாண்டியர்கள்
கடுங்கோன்	கி.பி. 575-600
அவனி சூளாமணி	கி.பி. 600-625
செழியன் சேந்தன்	கி.பி. 625-640
அரிகேசரி	கி.பி. 640-670
ரணதீரன்	கி.பி. 670-710
பராங்குசன்	கி.பி. 710-765
பராந்தகன்	கி.பி. 765-790
இரண்டாம் இராசசிம்மன்	கி.பி. 790-792
வரகுணன்	கி.பி. 792-835
சீவல்லபன்	கி.பி. 835-862
வரகுண வர்மன்	கி.பி. 862-880
பராந்தகப் பாண்டியன்	கி.பி. 880-900
பிற்காலப் பாண்டியர்கள்
மூன்றாம் இராசசிம்மன்	கி.பி. 900-945
வீரபாண்டியன்	கி.பி. 946-966
அமர புயங்கன்	கி.பி. 930-945
சீவல்லப பாண்டியன்	கி.பி. 945-955
வீரகேசரி	கி.பி. 1065-1070
சடையவர்மன் சீவல்லபன்	கி.பி. 1145-1150
பராக்கிரம பாண்டியன்	கி.பி.1150-1160
சடையவர்மன் பராந்தக பாண்டியன்	கி.பி.1150-1162
மாறவர்மன் சீவல்லபன்	கி.பி. 1132-1162
சடையவர்மன் குலசேகர பாண்டியன்	கி.பி. 1162-1175
சடையவர்மன் வீரபாண்டியன்	கி.பி. 1175-1180
விக்கிரம பாண்டியன்	கி.பி. 1180-1190
முதலாம் சடையவர்மன் குலசேகரன்	கி.பி. 1190-1218
முதலாம் மாறவர்மன் சுந்தரபாண்டியன்	கி.பி. 1216-1238
இரண்டாம் சடையவர்மன் குலசேகரன்	கி.பி. 1238-1250
இரண்டாம் மாறவர்மன் சுந்தரபாண்டியன்	கி.பி. 1239-1251
முதலாம் சடையவர்மன் சுந்தரபாண்டியன்	கி.பி. 1251-1271
இரண்டாம் சடையவர்மன் வீரபாண்டியன்	கி.பி. 1251-1281
சடையவர்மன் விக்கிரமன்	கி.பி. 1149-1158
முதலாம் மாறவர்மன் குலசேகர பாண்டியன்	கி.பி. 1268-1311
மாறவர்மன் விக்கிரம பாண்டியன்	கி.பி. 1268-1281
சடையவர்மன் சுந்தரபாண்டியன்	கி.பி. 1276-1293
சடையவர்மன் பராக்கிரம பாண்டியன்	கி.பி. 1422-1463
இரண்டாம் சடையவர்மன் குலசேகர பாண்டியன்	கி.பி. 1429-1473
அழகன் பெருமாள் பராக்கிரம பாண்டியன்	கி.பி. 1473-1506
குலசேகர தேவன்	கி.பி. 1479-1499
சடையவர்மன் சீவல்லப பாண்டியன்	கி.பி. 1534-1543
பராக்கிரம குலசேகரன்	கி.பி. 1543-1552
நெல்வேலி மாறன்	கி.பி. 1552-1564
சடையவர்மன் அதிவீரராம பாண்டியன்	கி.பி. 1564-1604
வரதுங்கப் பாண்டியன்	கி.பி. 1588-1612
வரகுணராம பாண்டியன்	கி.பி. 1613-1618
கொல்லங்கொண்டான்	(தகவல் இல்லை)
edit

அறிவுடை நம்பி கி.பி. 130 முதல் 145 வரை பாண்டிய நாட்டினை ஆட்சி செய்து வந்த பாண்டிய மன்னனாவான். கடைச்சங்க காலப் பாண்டிய மன்னனாவ இவன் சிறந்த கல்வியறிவு மிக்கவனாகவும் கேள்விச் செல்வம், பொருட்செல்வம் உடையவனாகவும், கொடை வள்ளலாகவும், செந்தமிழ்ப் புலமைமிக்கவனாகவும், அறிஞர் பலர் போற்றுதற்கேற்ற புகழ் மிக்கவனாகவும் திகழ்ந்திருந்தான். இவன் காலத்தில் பிசிராந்தையார் மற்றும் கோப்பெருஞ்சோழன் போன்றவர்கள் வாழ்ந்திருந்தது குறிப்பிடத்தக்கது. குழந்தைப் பேறு,இம்மை,மறுமை இன்பம் நல்கும் என்பவன் அறிவுடை நம்பி.இம்மன்னனைப் பற்றி புறம்-188,அகம்-28,குறுந்தொகை-230,நற்றிணை-15 போன்ற பாடல்களில் பாடப்பட்டுள்ள குறிப்புகள் வரலாற்றுச் சிறப்புடையன.

"படைப்புப் பல படைத்துப் பலரோடு உண்ணும்

உடைப்பெருஞ் செல்வராயினும் இடைப்படக்

குறுகுறு நடந்து சிறு கை நீட்டி

இட்டும் தொட்டும் கவ்வியும் துழந்தும்

நெய்யுடை அடிசில் மெய்பட விதிர்த்தும்

மயக்குறு மக்களை இல்லோர்க்குப்

பயக்குறை இல்லைத் தாம்வாழும் நாளே!" (புறம்-188)

"எலாச் செல்வங்களையும் பெற்று செல்வனாக இருந்து பயனில்லை! பலரோடு விருந்துண்டு உறவாடுதலில் பயனில்லை! வீட்டில் இங்கும் அங்குமாக நடைபயிலும் குழந்தை கையை நீட்டும்; கலத்துணவை தரையில் தள்ளும். பிசைந்து வாயிலிட்டு,நெய்யுணவை உடலில் படுமாறு சிதறிவிடும். இவ்வாறு சிறுகுறும்பு செய்யும் மக்களை இல்லாதவர்க்கு வாழ்நாள் பயனற்றது,வீடு பேறும் இல்லையாம்". அறிவுடை நம்பியிடம் சென்ற பிசிராந்தையார் அரசன் சிறப்படைய இப்பாடல் வரிகளினைப் பாடினார்.

"காய்நெல் அறுத்துக் கவளம் கொளினே

மாநிறைவு இல்லதும் பல்நாட்டு ஆகும்

நூறுசெறு ஆயினும் தமித்துப் புக்கு உணினே

வாய்புகுவதனினும் கால் பெரிது கெடுக்கும்

அறிவுடை வேந்தன் நெறிஅறிந்து கொளினே

கோடியாத்து நாடு பெரிது நந்தும்

மெல்லியன் கிழவன் ஆகி,வைகலும்

வரிசை அறியாக் கல்என் சுற்றமொடு

பரிவுதப எடுக்கும் பிண்டம் நச்சின்

யானை புக்க புலம் போல

தானும் உண்ணான் உலகமும் கெடுமே!" (புறம்-184)

இப்பாடல் வரிகள் மூலம் பிசிராந்தையார் "அரசே! நெல்லை அறுத்து யானைக்கு உணவு செய்து இட்டால் பலநாட்கு உணவாகும். யானையை நெல்வயலில் விட்டால் காலால் மிதித்துச் சிதைப்பது மிகையாகும். அதுபோல அறிவுடைய அரசானவனே குடிமக்களிடம் முறையாக வரி வாங்கினால் கோடியாக செல்வம் வளரும் நாட்டு மக்களும் விரும்புவர். முறையற்று தன் ஆட்களை ஏவி கருணை இன்றிப் பிடுங்கும் செல்வமானது யானை புகுந்த நிலம் போல் ஆகும். தானும் உண்ண மாட்டான். மக்களும் கெடுவார்கள்" என விளக்குகின்றார்.