Asaf Hâlet Çelebi
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Asaf Halet Çelebi (1907-1958), 27 Aralık 1907’de İstanbul’da doğan Asaf Halet, Dahiliye Nezareti Şifre Kalemi Müdürü Mehmet Sait Halet Bey’in oğluydu. Galatasaray Lisesi’nden mezun olduktan sonra babasından Fransızca ve Farsça, Mevlevi Şeyhi Ahmet Remzi Dede (Akyürek) ile Rauf Yekta Bey’den musiki ve nota dersleri aldı. Kısa bir süre kaldığı Fransa’dan dönüşünde üç yıl Sanayi-i Nefise’de okudu; öğrenimini Adliye Meslek Mektebi’nde tamamladı. Üsküdar Asliye Ceza Mahkemesi’nde zabıt katipliği, Osmanlı Bankası ve Devlet Deniz Yolları’nda memurluk yapan Çelebi, son olarak Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü’nde kitaplık memuruydu. Gençliğinde gazeller ve rubailer yazan Asaf Halet, daha sonra modernist bir şiir anlayışını benimseyerek 1937’den itibaren Ses, Küllük, Hamle, Sokak, Uyanış-Servet-i Fünun, Türk Sanatı dergileri ile Gün gazetesinde şiirlerini yayımladı. İstanbul dergisinde yayımladığı “Benim Gözümle Şiir Davası” (Temmuz-Aralık 1954) adlı altı makalede poetikasını açıkladı. “Hırsız”, “Trilobit” ve “Cüneyd” adlı şiirlerinin Fransızca çevirileriyle birlikte 45 şiirin bulunduğu He’nin (1942) ardından aynı çizgide on şiirin yer aldığı Lamelif’i (1945) yayımladı. Bütün şiirlerinin toplandığı Om Mani Padme Hum (1953) , Çelebi’nin içrek ve gizemci şiirini bütünüyle gözler önüne serer. Ses, imge, anlam ve düşünce olarak kültürler arası ve metinler arası bir nitelik taşıyan şiirleriyle Asaf Halet, Türk şiirinde “modern gelenekçi” tavrın temsilcisi oldu.
[değiştir] Şiirleri
Adımı Unuttum
Ayna
Beddua
Cüneyd
He
İbrahim
İstanbul'umun Dili
Kadıncığım
Kahkaha
Kunâla
Nirvana
Romantik Gençliğim
Sen
Sidharta
Şefkat
Uyanıklık
düzenlenmesi gerekmektedir.
Bu madde Şubat 2007 tarihinden beri etiketli olarak durmaktadır.
