Töz
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Değişen yüklemlere desteklik eden değişmez gerçeklik; kendi kendisiyle, kendi kendisinde var olan. Öznede değil, kendinde var olan. Bağımsızca kendi içinde var olan. İngiliz düşünürü John Locke, Latince altta bulunan şey anlamına gelen substantia deyiminden ne anlaşılması gerektiğini şöyle açıklamaktadır: Niteliklerin yalnız başkalarına var olmakta devam etmelerini kavrıyamıyoruz. Zorunlu olarak bunlara destek olan başka bir şeyin var olması gerektiğini düşünüyoruz. Destek olan şeyin birçok nesnelerde bulunduğunu varsıyıyoruz, işte bu ortak desteğe töz adını veriyoruz... Fransız düşnürü Rene Descartes da şöyle demktedir: Tözü düşündüğüm zaman var olmak için kendinden başka hiçbir şeyin varlığına muhtaç olmayan bir şeyi düşünüyorum. Açık söylemek gerekirse böyle olmayan yalnız Tanrıdır... Hollandalı yahudi düşünür Baruh Sipinoza da şöyle diyor: Töz sözcüğünden, kendiliğinden ve kendisi için var olanı anlıyorum. Bu kavramın meydana gelmesi için başka bir kavrama ihtiyaç yoktur... Bilim doğada değişmeyen bir nesne ya da gerçeklik bulunmadığını tanıtlamıştır. Herşey sürekl, değişmektedir. Bu bakımdan ve bu anlamdaki töz, eski felsefenin bir kurgusundan başa bir şey değildir. Diyalektik felsefede töz, özdek demektir.
