Tapkıran Köyü

Vikipedi, özgür ansiklopedi

TAPKIRAN VE KÖYLERİ

Tavkirar’ın kuruluş tarihi tam olarak bilinmiyor. Büyük bir ihtimalle 17. yüzyılda Anadolu'daki iç isyanlardan dolayı zorunlu göçler sonucu Tavkirar’lıların gelip bölgeye yerleşmek zorunda kalmış olmaları tahmin ediliyor ve böylece Tavkirar'ın temeli atılmış olduğu sanılıyor.

Tavkirar köyleri(Tapkıran, Tapkırankale ve Tosun Mezrası); Elbistan– Malatya karayolunun doğusuna düşen Nurhak Dağı(3080m) ile bugünkü Malatya – Maraş sınırını belirleyen dağ şeridinin(Beyaz Dağı) arasında kurulu o istikametin en son köyü olup, belini Nurhak Dağına vermiştir. 1930’lu yıllarda Tapkıran ve Tapkırankale köyleri olarak iki ayrı muhtarlığa bölünmüştür. 80’li yıllara kadar 35-40 hane iken, bugün birkaç ev kalmasına rağmen ayrıca Tosun mezrası da vardır.

Yerleşim olarak Tapkıran(Büyük Köy) ve Tosun Mezrası toplu halde olup, Tapkırankale ise biraz dağınıktır. Tapkırankale; Yazı Evler, Masonlar ve Yukarı Evlerden oluşmaktadır. Tapkıran, Elbistan ilçesine bağlı bir köydür. Elbistan ilçesine 55 km, Kahramanmaraş iline 215 km ve Malatya'ya da 150 km uzaklıktadır. Nüfusu, 2000 yılı verilerine göre 342 kişidir. Şu an muhtarlık görevini Ramazan ALAGÖZ üstlenmiştir. Tapkırankale, Elbistan ilçesine bağlı bir köydür. Elbistan ilçesine 59 km, Kahramanmaraş iline 219 km ve Malatya'ya da 150 km uzaklıktadır. Nüfusu, 2000 yılı verilerine göre 254 kişidir. Şu an muhtarlık görevini Garip GÜNGÖR üstlenmiştir.

Köy, deniz seviyesinde oldukça çok yükseğe(yaklaşık 1400m) kurulduğu için temiz doğası astım ve benzeri hastalıklara çok iyi gelmektedir. Kışları soğuk ve karlı, yazları ise serin bir özellik taşır. Bölgede cephe iklimi hakim olduğu için, ilkbaharda bol yağış, temmuz – ağustos aylarında ise ova oldukça sıcak olur.

Bölgenin can damarı Söğütlü çayı, Nurhak dağın eteğindeki Tahtalı ovasında çıkar ve Elbistan’a kadar uzanır, orada Ceyhan nehrine dökülür. İlkbaharda karların erimesiyle su debisi oldukça yükselir. Hatta zaman zaman sel ve taşkınlıklara da neden olur, ama yazın su çok azalır. Söğütlü Çay’ın kenarında dikilen kavak ve söğüt ağaçları hem erozyonu önlüyor ve hem de halk için uzun vadeli bir gelir kaynağı oluşturuyor. Söğütlü Çay’ında balık avlama imkanı vardır. Çay’da sazan ve alabalığı yetişir. Bu tatlı su alabalığı, protein bakımından dünyanın en iyi balıklarındandır.

Bir zamanlar çevresi Ardıç ormanları ile kaplı iken, bilinçsizce kesildiği için bugün çevresi kelleşmiş ve çıplak kalmıştır. Fakirlik ve cehaletten doğa katledilmiştir. Köyün çevresindeki yüksek dağların çokluğu göz önüne alındığında, çeşitli yerlerden çıkan soğuk pınarların ağaçlı bölümlerinde kamp yapma imkanı vardır.

Köy ekonomisi tarıma ve hayvancılığa dayalıdır. Tawkirar, yüksek ve sulak yaylaları ile mera hayvancılığına çok elverişlidir. Yöre halkı tarımcılık ve bahçıvanlık ile uğraşır. Köyde hayati ürünlerin tamamı yetişir ve bulunmaktadır. Arazisi az ve engebeli olmasına rağmen, Tawkirar ovasında fasulye, buğday, arpa gibi ürünlerinin yanında yaz sebzeleri de yetiştirilmektedir. Bölgede yetişen belli başlı meyveler arasında; elma, armut, erik, kayısı, kiraz, dut ve daha çok sayıda meyve sayabiliriz. Dağlarda da yabani olarak kendiliğinden yetişen birçok meyveye rastlamak mümkündür.

Köy halkı alışveriş imkanlarını Elbistan ilçe merkezinde yapmaktadır. İlçede tarım ve sanayi gelişmiş olduğundan, ilçe merkezindeki çeşitli dükkanlar ve pasajlar alışveriş imkanı sağlanmaktadır.

Tapkıran ve Tapkırankale köylerin her birinde birer ilköğretim okulu var. Köy öğrencileri orta derece eğitimini tamamlamak için taşımalı eğitim sisteminden yararlanarak komşu köyümüz olan Karahasanuşağı Köyü’ne giderek eğitim almaktadırlar. Lise ve dengi eğitimi ise Elbistan ilçemizde tamamlanmaktadırlar. Köylerimizde okuma yazma oranı % 99 civarındadır.

Köylerimizin içme suyu sorunu kısmen çözülmüş durumdadır. Tapkıran Köyün içme suyu ve kanalizasyon şebekesi köy muhtarının örnek çalışmaları ve Avrupa’da yaşayan halkın maddi desteği ile tamamen çözülmüşler. Tapkırankale köyünde içme suyu şebekesi var ama kanalizasyon şebekesi yoktur. Köye gelen içme suyu, İtme dağın(Beyaz dağı) eteklerinden çıkan Söğütli Çayın ana kolu olan Pınarbaşı suyundan temin ediliyor. Ancak köylere gelen su yetersiz düzeyde olduğu için özellikle de Tosun Köyü ve Masonlar bu sudan düzenli faydalanmıyorlar. Köylerimizde Ptt şubesi ve acentesi yoktur. Sağlık ocağı ve sağlık evi de yoktur.

Tapkırankale Köyünde kurulan Balıkçılık Tesisleri sayesinde yaz aylarında Söğütlü Çayı kenarında piknik yapma olanağı da sözkonusudur. Elbistan ve bölge köylerinden ayrıca Avrupa’dan çalışan halkımız tarafından yerli ve yabancı turizme mekan olmaktadır.

Avrupa’da(özellikle de İsveç, Almanya ve İngiltere) yaşayan köylülerimizin bir çoğu son yıllarda köyde yeni evler yapmaya başladılar. Ama buna rağmen Tosun Köy’ün şimdilik içme suyu ve kanalizyason sorunu devam etmektedir.

Tüm bölgede olduğu gibi köylerimizden de oldukça çok sayıda insan yurtdışında yaşamaktadır. Diğer bölgelerden farklı olarak köylerimizde dış göç çok erken başladı. 1970’li yılların başında ilk dış büyük göç İsveç’e gitti. Bugün özellikle de İsveç’te 4 bine yakın Tapkıranlı vardır. Her ne kadar çoğu Uppsala bölgesine yerleşmişse de neredeyse İsveç’in her kasabasına dağılmış durumdadır.

[www.tawkirar.com]