Utah Jazz
Vikipedi, özgür ansiklopedi
| Utah Jazz | |
 |
|
| Kuruluş Yılı | 1974 |
| Tarihi | New Orleans Jazz (1974-1979); Utah Jazz (1979-günümüze) |
| Salon | Delta Center |
| Takım Renkleri | Mor ve mavi |
| NBA Şampiyonlukları | 0 |
| Konferans Şampiyonlukları | 2 (1997, 1998) |
| Grup Birincilikleri | 6 (1984, 1989, 1992, 1997, 1998, 2000) |
| Sahibi | Larry H. Miller |
| Baş Antrenör | Jerry Sloan |
Utah Jazz Salt Lake City, Utah`ta yer alan NBA takımı. New Orleans Jazz olarak kuruldu, fakat maddi sorunlar yüzünden 1979`da Utah`a taşındı. 1980`lerin sonunda yükselmeye başlayan başarı grafiği, 1990`ların sonuna kadar devam etti. Takım Jerry Sloan yönetiminde, Karl Malone ve John Stockton`ın arasındaki (uzun forvet ve oyun kurucu) ahenkli uyumla 1997 ve 1998 yıllarında NBA Finallerine kadar yükselme başarısını gösterdi.
Konu başlıkları |
[değiştir] Tarihi
[değiştir] İlk yıllar
1974 yılında New Orleans şehrinde kuruldu. Takımda Pete Maravich gibi yıldız bir oyuncu olmasına rağmen sportif başarı bir türlü gelmedi. Finansal açıdan da zora giren New Orleans Jazz kötü geçen beş yılın sonunda yani 1979`da Salt Lake City, Utah`a taşındı. Jazz kültürü Utah`da fazla gelişmemiş olmasına rağmen takım bu ismi korudu ve günümüze kadar ulaşacak olan Utah Jazz ismini aldı. 1979-1980 sezonu öncesinde kadrosunu gard/forvet Adrian Dentley`i Lakers`tan alarak güçlendiren Utah, Maravich`i de sezon içinde bıraktı. 1980`de de NBA Seçmeleri`nde 2. sırada Darrell Griffith`i kadrosuna kattı. 1980-1981 sezonu sırasında takımın başına Frank Layden geçti ve 1982`de Mark Eaton 4. sıradan seçildi. Bu dört adam Utah`ın gelecekteki başarısının önünü açtı. Takım yeni isimlere rağmen başlarda iyi gitmedi. Thurl Bailey`in 1983 NBA Seçmeleri`nde birinci turdan seçilmesiyle yükselişe geçen takım o zamana kadarki en büyük başarısını 1983-84 sezonunun sonunda Ortabatı grubu birincisi olarak kazandı, fakat daha sonra henüz play-off ikinci turunda Phoenix Suns`a elendi.
[değiştir] 1984-1990
1984 yılında oyun kurucu John Stockton`ın Gonzaga Üniversitesi`nden 16. sırada seçildi. Bir sonraki yıl da kadroya 13. sıradan seçilen Karl Malone katıldı ve uzun yıllar NBA`e damgasını vuracak ikili doğmuş oldu. 1984-1985 ve 1985-1986 sezonlarında Utah playoff`ları kaçırdı. Stockton ve Malone ikilisi kendilerini zaman içerisinde kayda değer biçimde geliştirdi ve birbirlerine alıştı. "Stockton to Malone" ("Stockton`dan Malone`a pas") tümcesi bir deyim halini aldı. 1989-1989 sezonu sırasında Frank Layden koçluğu bırakarak Utah Jazz`a başkan oldu ve takımın başına yardımcı koç Jerry Sloan geldi. 1989`da Ortabatı Grubu`nu birinci olarak bitirdiyseler de, Playoff`larda ikinci tura kalma başarısını gösteremediler.
[değiştir] 1990`lar
1990`lar başladığında Utah Jazz`ın playoff`lardaki kederi sürüyordu. 1990`da Phoenix Suns`a ilk turda, 1991`de Portland Trail Blazers`a ikinci turda elendiler. Kadrosunu Jeff Malone ile güçlendiren Utah, veteran oyuncu Darrell Griffith`i 1991-1992 sezonunda serbest bıraktı. Salon 1991`de Salt Palace`dan Delta Center`a taşındı. 1992`de konferans finaline yükselmeyi başardılar, fakat gene Portland`a elendiler. 1993-1994 sezonunda ise Utah, Jeff Malone`u Philadelphia 76ers`a vererek karşılığında eksiksiz, saf bir şutör olan skorer gard Jeff Hornacek`i aldı. Jazz, gene konferans finalinde bu sefer Houston Rockets`a elendi.
1994-1995 sezonuna iddialı başlayan Utah`ın playoff`un ilk turunda Houston`a elenmesi hayalkırıklığı yarattı. İri pivot Greg Ostertag ve Bryon Russell kadroya dahil edildi. 1995-1996 sezonunun sonunda takım tarihinde üçüncü kez konferans finallerine ulaşmayı başardı fakat Seattle SuperSonics`a 4-3 kaybetti.
Sonraki iki sezon Utah Jazz tarihinin en başarılı dönemini yaşadı. 1996-1997 lig sezonunu Stockton, Malone, Hornacek, Russell, Ostertag, Antione Carr, Howard Eisley ve Shandon Anderson`lı efsanevi kadrosuyla 64 galibiyet 18 mağlubiyetle kapattı. Playoff finaline kadar da çok zorlanmadan ilerleyen Utah, finalde bu sefer Michael Jordan`lı Chicago Bulls`a kaybetti. İlk defa normal sezonun "En Değerli Oyuncu" (MVP) ödülünü Utah`lı bir oyuncu Karl Malone aldı.
1997-1998 sezonunda kadrosunu koruyan Utah şampiyonluğun favorileri arasındaydı. Stockton sakatlıktan dolayı ilk 18 maçı kaçırdı, fakat sene sonunda gülen yine 62-20 (galibiyet-mağlubiyet) ile Utah oldu. 98` NBA Finaline gelindiğinde rakip gene Chicago Bulls`tu. Los Angeles Lakers`ı 4-0 ile aşan Utah bu sene kupayı kazanmaya kararlıydı, fakat serinin 6. maçında Delta Center`da Michael Jordan`ın Bryon Russell`a verdiği fake ve attığı basket ile 86-87 ile kazanan Bulls oldu. Seri böylece 4-2 sonlanmış oldu ve Chicago şampiyondu.
1999`da grev nedeniyle 50 maç oynanabilen ligi 37-13 ile sonlandırdı. Karl Malone normal sezonun "En Değerli Oyuncu" (MVP) ödülüne ikinci defa layık görülürken takım playoff ikinci turunda Portland Trail Blazers`a eleniyordu.
[değiştir] 2000`ler
1999-2000 normal sezonunu Ortabatı Grubu birincisi olarak bitiren Utah ikinci turda gene Portland`a elendi. Tatile girdiğildiğinde ise Jeff Hornacek emekli olmuş ve Howard Eisley`in yerine 4 takımın dahil olduğu bir takas zinciri sonrası Donyell Marshall alınmıştı. Jazz, NBA Seçmeleri`nde tercih hakkını DeShawn Stevenson`dan yana kullandı. 2000-2001 sezonunu da 53-29 ile kapatan Utah, playoff ilk turda Dallas Mavericks`e elendi.
2001-2002 sezonu başlamadan takıma 1999`da NBA Seçmeleri tarihinde seçilen en genç Avrupalı Andrei Kirilenko`da katıldı. Kirilenko, takıma yeni bir hava getirse de sezon 44 galibiyet 38 mağlubiyet ile sonlandı ve ilk turda Sacramento Kings`e elenildi. 2002-2003 sezonu geldiğinde Donyell Marshall ve Bryon Russell başka takımlara yollandı ve Matt Harpring Philadelphia 76ers`dan alındı. Bu sezonu da 47-35 ile tamamlayan Utah, gene ilk turda Sacramento Kings`e elenmekten kurtulamadı. Bu mağlubiyetten sonra artık takım için bir devir kapanıyordu, John Stockton emekli oldu ve Karl Malone şampiyonluk yüzüğü için Los Angeles Lakers`ın yolunu tuttu.
2003-2004 sezonu öncesinde otoriteler Jazz`ı ligin en zayıf takımlarından biri olarak görüyordu, fakat takım Kirilenko`nun önderliğinde Raja Bell ve Matt Harpring`in önemli katkılarıyla sezonu dengeli biçimde götürdü ama playoff`u son anda kaçırdı.
2004-2005 sezonu öncesinde takım Carlos Boozer ve Mehmet Okur ile sözleşme imzaladı ve Ostertag`i Sacramento`ya yolladı. Takımdaki potansiyelin bu sene ortaya çıkabileceği düşünülüyordu, fakat sakatlıklar takımı ciddi biçimde etkiledi. Arroyo, Raul Lopez ile başlayan zincir Boozer ve Kirilenko ile devam etti. Bu zor dönemde Sloan`da genç oyunculara olan ilgisizliği yüzünden ciddi biçimde eleştirilere uğradı. Arroyo sene ortasında Detroit`e yollandı ve karşılığında Elden Campbell alındı, fakat bu oyuncu da kısa bir süre sonra serbest bırakıldı. 2004-05 bittiğinde ise takım 26 galibiyet 56 mağlubiyet ile son 23 yılın en kötü dönemini yaşıyordu.
2005 yazında NBA tarihinin en büyük takas zinciri (5 takım, 13 oyuncu, ve iki seçim hakkı) sonrası Raja Bell Phoenix Suns`a, Raúl López Memphis Grizzlies`e, Kirk Synder de New Orleans Hornets`e yollandı, Utah da NBA Seçmeleri`nde 3. sıradan oyun kurucu Deron Williams`ı aldı.
2007 sezonunda sakatlıklardan kurtulabilen Utah Jazz, Mehmet Okur,Carlos Boozer,Deron Willams ve Andrei Kirilenko dörtlüsüyle büyük bir çıkış yakalayarak, Kuzaybatı grubunda liderliğini sürdüyor.
[değiştir] Kadro
[değiştir] 2005/06 kadrosu
 Mevcut Kadrosu |
||||
| Baş Antrenör: Jerry Sloan | ||||
| UF | 5 |  |
Carlos Boozer | (Duke) |
| SG | 23 | |
Devin Brown | (Texas-San Antonio) |
| P | 31 | |
Jarron Collins | (Stanford) |
| SG | 10 |  |
Gordan Giriček | (Hırvatistan) |
| KF | 15 | |
Matt Harpring | (Georgia Tech) |
| UF | 43 | |
Kris Humphries | (Minnesota) |
| F | 47 |  |
Andrei Kirilenko | (Rusya) |
| OK | 25 | |
Keith McLeod | (Bowling Green) |
| SG | 34 | |
C. J. Miles | (Skyline HS, Dallas) |
| P | 13 |  |
Mehmet Okur | (Türkiye) |
| P | 00 | |
Greg Ostertag | (Kansas) |
| SG | 30 | |
Andre Owens | (Houston) |
| OK | 3 | |
Milt Palacio | (Colorado State) |
| UF | 54 | |
Robert Whaley | (Walsh) |
| OK | 8 | |
Deron Williams | (Illinois) |
[değiştir] Unutulmaz oyuncular
Formaları emekli edilenler
- 1 Frank Layden, Baş Antrenör, 1981-88
- 7 Pete Maravich, G, 1974-79
- 12 John Stockton, G, 1984-2003
- 14 Jeff Hornacek, G, 1994-2000
- 35 Darrell Griffith, G, 1980-91
- 53 Mark Eaton, P, 1982-93
- 32 Karl Malone,F, 1985-2003
Hatırlanması gerekenler
- Mark Eaton
- Darrell Grifth
- Jeff Hornacek
- Jeff Malone
- Karl Malone
- John Stockton
- Mehmet Okur
- Carlos Boozer
[değiştir] Dış Bağlantılar
 |
Spor Portalı – Vikipedi'deki spor ile ilgili diğer maddelere ulaşın. |
