Lintbebouwienge
From Wikipedia
Lintbebouwienge is e fenomeen woabie dat de inplantienge van gebouwn langgerekt is, meestol an êen of weeskantn van de toegangswegen noa dorpskernen of e woaterynge. 't Bestoat vrêe vele in Belgje.
De reden iervan es datter in Vloanderen langen tyd zoagoed as gêne vorm van bestuurlyke urbanistische plannienge bestond. Achter den oorloge wird den invulregel ingevoerd die bepoalde datter nie langer in't wilde weg moste gebouwd wirden, moa ollêne tussen gebouwen die minder dan drieonderd meit'rs van mekoar stonden. Da belette natuurlijk nie om ol olle kanten verkoaveliengskes tussen te wryng'n.
In 1997 wordt me 't "Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen" de invulregel afgeschaft, moa de gemêenten kregen mêer urbanistische bevoegdheden, zôda de polletiek nog oltyd hêel wa te piepen eit ip urbanistisch vlak.
Zô komt't da de dorpskernen klêne bluven, veroudren en ulder ziele verliezen omda de minsen oe langer oe mêer verspreid en apart weunen.
En ander gevolg es dat de landbouwgronden verschrikkelyk versnipperd zin en soms moa 'n schorte grôot mêe zin, zôdat den boer ôok de rekenienge krigt.
