Motî:roy
Èn årtike di Wikipedia.
roy (v.m.) u rwè [o.n.] mwaisse d' on payis, ki n' candje nén, et ki s' fi (u s' feye) prind si plaece cwand i mourt. rl a: impreur. >> travayî po les coyes å rwè d' Prûsse: bouter sins esse payî, u fé ene sacwè k' on doet disfé. >> aler ou çki li rwè va a pî: aler al twelete. >> Li rwè n' est nén s' cuzén: c' est on grandiveus. >> On-z est rwè dvant d' esse prince: djeu d' mot: i fåt coprinde: on-z est vite roed (disfondowe: rwèd), et on n' est nén co prince.
| royinne [f.n.]
1. mwaistresse d' on payis, ki s' pa esteut ddja roy.
2. feme do roy, dins sacwants payis, metans l' Beldjike.
| royå, royåle [addj.]
1. k' a-st a vey avou li rwè. >> Royå Voye: no d' plaece.
2. (pus stroetmint) addjectif metou a des societés, k' el dimandèt å rwè do payis, po lezî dner dipus d' impôrtance. Li Rweyål Club Walon d' Måmdey.
| royåme u rweyåme [o.n.] payis avou on roy (u ene royinne) a s' tiesse.
| roytea [o.n.]
1. rwè d' on foû ptit payis. F. roitelet.
2. pitit oujhea magneu d' grinnes, li pus ptit des oujheas di Walonreye, k' i gn a deus sôres: a) e sincieus latén Regulus regulus. b) e sincieus latén Troglodytes troglodytes. rl a: mousse-e-lignî. F. roitelet, troglodyte.
3. pitit roytea: dierin efant d' ene nikêye. rl a: racoulot, parmounon. F. benjamin.
Disfondowes: roytê, roytin, royté, roytia, rôytê, rouytê, rôytin, rôytia, rôytcha, rôtê, rôté, rôtia, rôtcha, rontia, roûtia, rowtia, rôwtia, roûwtia, rawtê, rawtia, roctia, roctcha; miersipepieuzmint el notûle ALW 8.77 ey el mape ALW 8.48.
Omofones:
