Motî:sipoûsler
Èn årtike di Wikipedia.
sipoûsler u espoûsler / spoûsler (codjowaedje) [v.c.]
1. rissaetchî les poûssires di (on meube, evnd). rl a: dispoûsler. F. dépoussiérer, épousseter.
2. sitriyî (ene biesse), sognî (èn efant, ene playe). C' est Meleye ki va spoûsler li tchvå. L' efant est tot tchavé, el fåt spoûsler (J. Haust). rl a: kipoûsler. F. bouchonner, poudrer.
3. bouxhî mwints côps so (ene sakî, ene biesse). rl a: ridobler. F. rosser.
| sipoûslêye u espoûslêye / spoûslêye [f.n.] dobleure (volêye di côps et pierdaedje sins rispiter). F. raclée. >> fote°, ramasser° ene sipoûslêye. Il a ramassé ene fameuse sipoûslêye (ramexhné pa M. Francard).
| sipoûslåjhe u espoûslåjhe / spoûslåjhe [f.n.] poûssåde, poûssaedje dins ene floxhe di djins. Li plouve a toumé å mitan del fiesse, i gn a-st avou ene fameuse sipoûslåjhe (J. Haust).
| sipoûslåde u espoûslåde / spoûslåde [f.n.]
1. sipoûslåjhe.
2. sipouslêye, dobleure.
| sipoûslaedje u espoûslaedje / spoûslaedje [o.n.] no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si rzultat) pol viebe "sipoûsler".
